Pinksteren
Van huis uit hebben mijn broers en zussen en ik een empathische beleving van de natuur om ons heen meegekregen: zon-regen – water-grond – planten-dieren (respectievelijk gekweekt of beluisterd) – ijs-sneeuw – onweer-storm – enz.-enz. : vooral via onze vader werden we ingewijd in heel wat van het geheim ervan. Zelfs onze twee later meer stadse zussen hebben een klap van die molen ervaren: de een wil altijd toch aan het water blijven wonen en de ander zoekt met haar man naar heil in een weekendhuisje in het Limburgse landschap. En onze pasverhuisde broer valt plat voor zijn aquarium. Vanwege mijn theologische opleiding noem ik dat ‘het pinkstergevoel’: er zit in onze natuurbeleving iets wat bijna magisch is: er is meer gaande waar wij het meeste niet van weten maar soms wel wat van betrappen. Spiritus Domini replevit orbem terrarum.
Nieuwe regering
De overwinning van de Wildersaanhangers bij de laatst tweede kamer-verkiezingen -voor mij een raadsel- heeft geleid tot een nog meer rechtse regering. Dat veel boeren en liberalen rechts stemmen, dat wisten we, maar dat Pieter Omtzigt met hen in zee zou gaan, verbaasde me en stelt me teleur: ik kan zijn diepgang in politieke kwesties niet combineren met het geschreeuw van Wilders. Laten we hopen dat -voorlopig, zo lang het duurt- de Wilders-meelopers de buitenkant zijn en de Omtzigt-doordenkers de binnenkant.
Mooi weer?
‘Nooit meer mooi weer!’ was de kreet van de wokers. Nou, wat we de laatste (!) dagen meemaken, spreekt dat tegen. In eigen land dan, dat wel. De ellende elders geeft een ander beeld. Vaak voel ik me gelukkig dat ik in dit vaderland mag wonen in de Hollandse samenleving en dan zelfs nog in West-Friesland, waar de problemen die soms ook in ons land toeslaan, – naar het lijkt- het minst voorkomen. Ik las het boek van Frits de Lange -geen familie!- Overweldigend Leven met wat je niet in de hand hebt. Over hoe je verantwoord gelukkig en welvarend kunt leven in onze miserabele wereld waarin zoveel anderen dat niet zijn en waarin zich zoveel rampen afspelen. Het lukt mij aardig, dus het kan. Wel doet de situatie een appèl op onze verantwoordelijkheid zowel voor onze eigen kring als voor die van verderop waar we door de communicatiemiddelen meer dan vroeger mee verbonden zijn en kennis van hebben. Meer weten is meer dragen.
Asperges
De laatste tijd laat ik mijn verse avondmaaltijd thuisbezorgen en ik moet zeggen: dat bevalt me uitstekend. Ik merk dat mijn gezondheid ermee gediend is. De maaltijden zijn heel gevarieerd -je kunt zelf kiezen- en gecontroleerd op voedingswaarde. Omdat het zo’n vroege lente was en de paasdagen iets feestelijks vroegen, koos ik een aantal malen het extra menu: asperges met ham en eieren. Al in de aanbieding vanaf begin mei en beschikbaar tot eind juni. Ik heb het bij Google opgezocht: asperges zijn heel gezond en bijzonder goed voor mensen zoals ik die moeten uitkijken voor ontstekingen aan blaas en nieren en die een wat lage bloeddruk hebben. En ze zijn heerlijk van smaak, eventueel met wat kruiden en aardappelkrieltjes. Zelf koken heb ik geprobeerd, maar kostte me te veel tijd door boodschappen halen, in de keuken werken, dekken, opruimen en afwassen. Ik had er geen plezier in zoals sommige hobbyisten en ik verviel in ‘gemakkelijk even gauw of uit blik’ dus weinig gevarieerd en niet vers. Voor alles is een oplossing, dacht ik. En dat bleek.
Hoevinudie?
Komt een hond bij de dokter:
Hond: Blaf, blaf…
Dokter: Goede morgen! Ik hoor het al: U blaft..
Hond: Blaf, blaf…
Dokter: Ik zal u een anti-blafmiddel voorschrijven..
Hond: Blaf, blaf…
Dokter: Goede morgen..
Hond: Blaf, blaf…
