Mijn Oma kwam van een boerderij met een prachtige boomgaard bij Ilpendam (De Purmer). Vorige week ben ik gaan kijken of die er nog was. En ja hoor: intussen als beschermd erfgoed onder de hoede van de Vereniging voor Hoogstamvruchtbomen en opnieuw tot ontwikkeling gebracht.

De r in de maand. Dit jaar is dat wel extra bijzonder omdat de komende maanden van ons een strijd zullen vragen tegen de herfstcorona, waarbij een grotere besmettingskans een rol speelt. Ik ben het daarom niet eens met degenen die vinden dat de voorzichtigheid nu wel een beetje minder kan.

Van verschillende kanten hoor ik dat de Hoornse kermis dit jaar vanwege de omstandigheden wel beperkt maar toch geslaagd genoemd mag worden. De Lappendag en de Kermiskerkdienst haalden het niet bij vroeger, maar voor de kinderen…

Het lijkt me overdreven om deze warme augustusdagen maar meteen een hittegolf te noemen, al heb ik een grondige hekel aan puffen. De corona-beperkingen gecombineerd met hoge temperaturen bedreigen wel mijn goede humeur. Maar na enig zoeken vond ik de nodige troostpunten…

Ons huis wordt gevoegd. Eerlijk gezegd had ik ik geen idee wat dat ‘voegen’ betekende, maar nu heeft de dienst doende vakman me dat haarfijn uitgelegd. De gemetselde muurstenen van een huis zijn met elkaar verbonden door twee lagen cement: die tussen de boven- en onderstenen en die aan de zichtbare voorkant.

Ik weet niet of u wel eens in mijn ‘Scripties’ neust die ik op deze site heb geplaatst. Van de week kreeg ik een zeer welkome reactie van een taalkundige, Paul Claes van de universiteit van Leuven, op wat ik daar heb gepubliceerd over het zogenaamde oudste Nederlandse zinnetje ‘Hebban olla uogala’ (enz.).

Voor de derde keer is onze leefgemeenschap getroffen door het plotseling overlijden van een van onze bewoners. Na Hassan (2014) en Kees (2016) is gisteren, 17 juni 2020, geheel onverwachts Herman Vetter op de leeftijd van 67 jaar aan een hartaanval gestorven in zijn appartement.

Ik ben blij dat de droogte en de warmte waarmee deze zomer begon, (voorlopig?) voorbij zijn. Niet alleen onze tuin snakte naar regen, ook ikzelf voelde me bovenmate verhit -niet verdroogd, gelukkig- waardoor iedere stap een Mont Ventoux-bestijging geleek.

Het moet voor mijn collega’s een eigenaardige ervaring zijn voor te moeten gaan bij een lock-down-uitvaart. Als het een corona-slachtoffer betreft, is dat nog meer een aparte situatie dan als het gaat om een overledene die aan een ‘gewone ziekte’ bezweek, maar in beide gevallen sta je als pastor voor een opgave waarvoor je niet bent opgeleid en waarbij dus een extra invoelingsvermogen wordt gevraagd.

Het is weer zover: Koningsdag, Dodenherdenking en Bevrijdingsfeest. Eerlijk gezegd voelden ze langzamerhand wel een beetje als een jaarlijkse cliché-verplichting. Terwijl ik toch nog enigszins bij de ’ervaringsdeskundigen’ hoor, omdat ik vóór de oorlog geboren ben en dus enige jeugd-herinneringen heb.

Vanuit onze Dante-groep werd ik aangespoord om in de moeilijke dagen die we doormaken, het beroemde boek ‘Decamerone’ van Giovanni Boccaccio -zijn achternaam betekent ’koeienvanger’ of ‘bekpoeper’- te lezen. Het gaat over een groep van zeven dames en drie heren die tijdens de in Florence…

Jarig op eerste paasdag! Dat is me nog nooit overkomen en dit jaar mocht het ook nauwelijks zo zijn, vanwege de corona. Ik heb het opgezocht in mijn oude liber usualis, het Gregoriaanse gezangenboek waarin -voorin- een overzicht staat van de paasdata van deze eeuw. In 1936 was het de (voor)laatste keer Eerste Paasdag …

Aprilgrappen en Corona: kan dat? Het ligt voor de hand om daar niet van gediend te zijn, lijkt me. Toch zou je de vele betrokkenen -dat zijn we allemaal- willen toewensen dat ze de zwaarte van deze dagen een beetje verlicht krijgen door humor.

Bij wat we nu meemaken (de Corona-crisis), komen er bij mij drie andere rampen in herinnering die de hele maatschappij met ontzetting aangrepen: de Spaanse griep aan het begin van de twintigste eeuw (waarbij mijn grootouders drie van hun kinderen verloren)…

Word je als je ouder wordt, ook dommer? Soms denk ik dat, als ik mezelf naga. Vorige week ging ik naar de halfjaarlijkse controle bij de tandarts. De assistente begroette me vriendelijk. Ik raakte met haar in gesprek en vroeg op een gegeven moment…

Afgelopen zondag heb ik in Buitenhof het gesprek gevolgd tussen Rem Koolhaas en Twan Huys. De beroemde moderne architect was bezig in het Guggenheim in New York een bijzondere tentoonstelling te begeleiden …

Gelukkig zijn de donkere dagen van de vorige weken voorbij. Ik dacht: De lente begint…Maar was daarbij even vergeten dat het begin van februari eerst nog aan de beurt moest komen.

Mijn twee staarogen zijn intussen alle twee met succes geopereerd. Ik ben nog aan het nadruppelen! Wat een verschil!

De jaarlijkse winterfeestdagen zijn weer voorbij: wie overdrijft zegt zelfs dat er al weer iets van de lente te bespeuren valt. Terwijl de officiële winter nog maar een paar weken gaande is. Kerstmis had dit (afgelopen) jaar voor mij een bijzondere verrassing.

Zoals zovelen -o.a. de helft van mijn familie- was ik toe aan een staaroperatie. Gisteren keek in mijn ogen uit in de binnenkant van een operatiekamer.

Naar aanleiding van de Rembrandt-Velazquez-tentoonstelling in het Rijksmuseum had ik een gesprekje over de kwestie: Was Rembrandt (1606-1669) gedoopt?

Afgelopen zondag hebben we hier in mijn familiekring -we hebben veel novemberjarigen- een feestje gevierd in ons nieuwe ‘tuinhuis’.

Binnenkort hoop ik weer aanwezig te zijn bij de reünie in besloten kring die een aantal van mijn vroegere klasgenoten elk jaar tweemaal houdt bij een van de deelnemers thuis.

Op het parochiefeest van Onderdijk mocht ik afgelopen zondag een overweging houden tijdens de feestelijke viering in de kerk.