Nieuws
In een van de gespreksgroepen waar ik bijhoor, hebben we uiteraard de vluchtelingenproblematiek besproken. We deden dat aan de hand van een tiental ‘stellingen’ waar we een instemmingscijfer voor moesten geven …
In de boekenrubriek van Wim Brands op de tv kwam even aan de orde of Internet niet een gevaar is voor de menselijkheid van ons leven. Als alles voor iedereen ‘beschikbaar’ en ‘toegankelijk’ is, dreigt misbruik en zelfs dictatuur, werd er gezegd.
Als voormalig clublid mocht ik vorige week mijn gezicht weer eens laten zien op de Rotary Hoorn. Hoe het me verging in ‘the rest of my life’ en bij de past-rotarians in Schagen.
Afgelopen zondag hadden we hier een zeer geslaagd tuinfeest. Mijn broer en zijn vrouw -tevens mijn buren- hadden hun Amerikaanse familie over in verband met een veertigjarige tweelingverjaardag …
Tot mijn vreugde kreeg ik vorige week een uitnodiging om mijn Dante-lezing nog eens te komen voordragen op een aanstaande bijeenkomst van Pastoraal Werkenden in ons bisdom.
Gelukkig ben ik al op vakantie geweest. Daardoor kan ik nu in de hitte van deze dagen genieten van drie heerlijkheden: a) het terugzien op een paar mooie weken in Limburg en in Rotterdam …
Met een zekere nostalgie denk ik vaak terug aan de reizen naar Bijbelse Landen die ik in het verleden mocht maken met groepen parochianen uit Hoorn-Noord en omgeving.
Binnenkort is het zover: Met financiële steun van de (diakonieën van de) Hoornse kerken en enkele sponsors en met instemming van de burgerlijke gemeente gaat er in Hoorn …
Ik ben al weer bijna twee weken terug uit Limburg. Rond Hemelvaartsdag hadden we daar een degelijk ingericht vakantiehuisje (zoiets noemt men daar ‘een châletje’!) vanwaar mijn zus en ik een mooie uitvalsbasis hadden naar Duitsland.
Afgelopen vrijdag was ik in Nuenen, samen met seminarieklasgenoten van vroeger. Twee keer per jaar komen we samen om elkaar te ontmoeten en een bepaald thema te bespreken vanuit onze gevarieerde levenservaring.
Ik krijg de laatste tijd gratis biologieles. Sinds er aan mijn tuinterrasmuur een mezenpaartje het vogelkastje in gebruik heeft genomen en ik via een verborgen cameraatje daarin op mijn computer de verrichtingen ervan kan volgen, leer ik het proces van mezenvoortplanting…
Soms verrast me een reactie op deze halfmaandelijkse nieuw(tje)srubriek. Gisteren mailde een verre vriendin dat ze me via dit spoor volgde. Met plezier! Ze vond dat ik nog niet oud overkwam …
Het waren er inderdaad twee deze keer: Provincie en Waterschap. Ik heb met dit nieuwsitem expres gewacht tot ze geweest waren, want wat je ervóór zegt, is erná vaak achterhaald of niet meer ter zake.
Vorige vrijdag was ik in ‘De Vriendschap’ in Wadway, waar een drukbezochte avond werd gehouden over ‘herinneringen aan het verzet in West-Friesland tijdens de Tweede Wereldoorlog’.
Zowel op maandagochtend in ons zaaltje als verder in de week in de oude pastoriekeuken drinken we hier om tien uur samen koffie. Niet altijd -meestal wel- hebben we dan direct een geschikt gespreksonderwerp.
Afgelopen vrijdag beleefde ik een bijzondere middag in het Auditorium van de Vrije Universiteit. Het deed me goed weer eens in het inmiddels onvoorstelbaar uitgebreide complex -en de boekwinkel!
Ik was tot nu toe niet zo aan haar toegekomen, maar mijn collega’s-dominees lieten soms merken dat ik haar niet zou moeten missen. Vanmorgen was ze op Buitenhof: Karen Armstrong, groot religiedeskundige.
Voorafgaand aan de plaatsing van mijn eerste berichtjes op deze site in dit nieuwe jaar, kreeg ik een uitnodiging van de Gemeente Hoorn en de Hoornse Raad van Kerken om vanavond mee te doen aan een protestbijeenkomst …
Het lijkt wel of, als je ouder wordt, de donkere dagen vóór Kerstmis je meer mistroostig maken dan vroeger. Ik zal tenminste blij zijn als de dagen weer gaan lengen.
Bij ‘Bosatlas’ moet ik altijd nog denken aan onze hoofdonderwijzer op de lagere school. Die heette Bos, vandaar. Dat overkwam me vorige week weer eens, toen ik de advertentie las van de twee Bosatlassen …
Op 9 november 1989 kreeg ik tranen in mijn ogen van wat ik zag op tv. Nu krijg ik dat tegenwoordig wel meer als ik me erger aan de pulp die ons vanwege de kijkcijfers vertoond wordt, maar toen …
Voor mijn familie is dit najaar nogal bijzonder. Niet alleen vanwege het prachtige herfstweer dat we doormaken -dat beperkt zich gelukkig niet tot onze eigen kring!- maar door de vele jubilea en verjaardagen.
Het is vandaag mijn naamfeest. Ik hoefde niet te tracteren want bij de koffie was er nog een andere Gerrit die bovendien echt jarig was en die royaal uitpakte.
Als je de tot de oudsten van een groot gezin behoort, bereik je soms de overgrootvadersleeftijd voor je het weet. Een jongere broer of zus is dan soms nog niet eens opa of oma.
© Gerard Weel