Strauss’ Salome
Gisteravond heb ik in de Amsterdamse Stopera de laatste van de recente serie opvoeringen van Richard Strauss’ opera ‘Salome’ meegemaakt. Met Gatti op de bok! Strauss’ na-Wagner-muziek viel me erg mee, misschien omdat Gatti een Italiaan en een Verdi-man is: dan mag je immers wat meer melodie van de noten verwachten. Het Concertgebouworkest en de solisten presteerden het bijna onmogelijke: wat een vakmensen! De inbreng van Van Hove’s enscènering vond ik zeer doordacht en verzorgd, maar van mij had hij er wel wat meer ontroering in mogen meegeven zodat er in de zaal een sterkere ‘beleving’ was ontstaan. Nu bleef het -althans bij mij- inderdaad ‘alleen maar verschrikking en destructie’ waarnemen, iets waar Van Hove zelf in zijn inleidend Odeon-artikel al bang voor was. Het Johannes de Doper-gegeven heeft me wel eens dieper geraakt. Of zit daar nu juist het verschil tussen de Bijbel en Oscar Wilde?
Twee Bruiloften
Twee bruiloften heb ik achter de rug: een groene en een gouden. De eerste was in Dordrecht, waar een dochter van mijn Rotterdamse zus trouwde. Het was een mooie gelegenheid in dit Reformatiejaar ook het historische Dordtse stadhuis eens van binnen te beleven en daarna de aloude binnenstad met de kerk van de Synode van Dordt en de Statenbijbel. En het goedbewaarde Historische Museumcomplex waar we van een heerlijk feestdiner met hartelijke en scherpzinnige toespraken genoten.
De gouden bruiloft was afgelopen zondag in Oegstgeest, met mijn zus en zwager als bruidspaar en middelpunt. Ook daar een feestelijk diner waarbij een flink aantal zelfgemaakte liederen en een levensfilm met bijbehorende speeches de stemming er volop inbrachten. Mijn zwager is een fan van de Russische cultuur en dus kregen we ook wodka en kaviaar!
De Tour de France
Ik ben nieuwsgierig hoe het verder zal gaan nu mijn favoriet Peter Sagan (terecht?) de Tour is uitgezet. ‘Hij klapte de deur dicht voor Mark Cavendish!’, dat moest ik toegeven: we zagen het allemaal. Hij had er zelf ook spijt van (als je hem geloven kunt). Het op de tv volgen van de Tour is bepaald niet saai: je krijgt een prachtige reis door het Franse landschap, je hoort en ziet het nodige over de geschiedenis en de architectuur van La Douce France en je beleeft het wel en wee van de wielrennerij. En dat alles vanuit je luie stoel!
Hageveld 200 jaar
Komende zaterdag zal ik weer eens op Hageveld zijn. Daar is dan de grote reünie vanwege het tweehonderdjarig bestaan. In 1817 begon de latere bisschop Cornelis van Bommel in Velsen met een klein groepje leerlingen en docenten op het landgoed Hageveld aldaar met het vormgeven van het kleinseminarie dat later zou worden verplaatst naar Voorhout en (vanaf 1923) naar Heemstede. Honderden, nee: duizenden, oud-leerlingen (én leraren!) zullen er in hun dromen de nodige herinneringen aan hebben overgehouden.
Hoevinudie?
Kind van vier: ‘Mama, is een vlieg ook een vogel?’
