Moderne Devotie
Het Lutherherdenkingsjaar 2017 heeft in onze gesprekskring nog een soort nabeleving gekregen. Vorige week hield Ben van de Kamer, oud-hoofd van de Hoornse Mariaschool, een voordracht over ‘De Moderne Devotie’, de beweging die al een eeuw eerder dan de Reformatie geprobeerd heeft de katholieke geloofsgemeenschap terug te roepen naar een meer evangelische kerkbeleving. Geert Grote en Thomas a Kempis c. s. waren er de gangmakers van. Ze schaamden zich voor het geestelijke verval van de christenen in het Hanze-gebied van de Lage Landen -en daarbuiten in de invloedssfeer van Rome- en riepen iedereen op zonder de officiële kerk te verlaten tot een kritischer en verantwoordelijker levenshouding met geestelijke beschouwing en sociale verantwoordelijkheid. Vooral het gebedsleven en het onderwijs werden door hen krachtig bevorderd. ‘Latijnse Scholen’, minder wereldse kloosters, meer lezen van boeken (wachtend op de boekdrukkunst), humane inzet voor behoeftigen en zelfontwikkeling door zelfbeheersing werden door hen sterk in zwang gebracht. ‘Modern’ betekende bij hen overigens niet ‘bijdetijds’ maar ‘goed geregeld”(van het latijnse ‘modus’ = maat, contrôle). Volgens mij waren ze humanistischer dan Luther met zijn ‘sola gratia’.
Wijn
Het zal míjn humanistische kant wel wezen, maar ik houd van een goed glas wijn. Vooral vóór of bij het warme avondeten, meestal met een toastje franse kaas vooraf. Eergisteren kreeg ik tot mijn grote verrassing als dank voor een bewezen dienst drie flessen heerlijke Italiaanse rode wijn: Zensa uit de provincie Foggia bij Bari in de ‘hak’ van de Italiaanse laars, de Puglia-streek. Heerlijk! Als u me een dezer dagen slingerend over straat ziet lopen, weet u hoe het komt! Het is, denk ik, beter dat ik voorlopig maar niet naar Zuid-Italië op vakantie ga.
Talen
In een niet zo bekend tijdschrift las ik van de week een kort artikel over de verspreiding van de talen. Weet u in welk land er 832 verschillende talen worden gesproken, de meeste van alle andere landen? In Papoea-Nieuw Guinea. Er moeten daar dus ook wel aardig wat mensen wonen! Er zijn nu nog ongeveer 7000 talen in de wereld, maar er sterven er telkens meer uit: tienduizend jaar vóór Christus waren er nog 20.000. De voorspelling is dat er in het jaar 2100 nog maar 3000 zijn en in 2200 nog maar 100. Bij de EU in Brussel werkt de tolk die in zijn eentje van alle mensen de meeste talen kent: 52. In één land wordt de moedertaal door het grootste aantal mensen gesproken: 982 miljoen spreken in China Mandarijn Chinees. Het Engels is de voornaamste wereldtaal: 1500 miljoen mensen kunnen het spreken of minstens (als men het langzaam spreekt) verstaan. Daarna volgt het Chinees: 1100 miljoen, En dan het Hindi: 650 miljoen. Op enige afstand volgen: Spaans, Frans, Arabisch, Russisch, Portugees, Bengali en Duits. Het Nederlands geldt niet als wereldtaal: het wordt daarvoor te weinig buiten Nederland gesproken. Jammer!
Storm
De storm van enkele dagen geleden was genoeg aangekondigd, lijkt mij. Bij ons in de buurt viel het uiteindelijk mee, ofschoon er heel wat oud hout uit de bomen loskwam. Mij vielen een paar wonderlijke reacties op. In een ingezonden stuk in de krant was iemand kwaad dat er zo ‘hysterisch’ werd gereageerd. Zijn vader ging vroeger bij een soms nog zwaardere storm met een ladder -die door de kinderen moest worden vastgehouden- het dak op om wat pannen recht te leggen en dan ging men weer rustig door met het kaarten en de chocolademelk. De briefschrijver sprak van ‘aanstellerij’ en vond het idioot dat sommigen het een ‘orkaan’ hadden genoemd. Een ander vond het schandelijk dat sommige vrachtwagenchauffeurs met een lege aanhangwagen (of een met ‘dons’!) de weg op moesten of wilden, omdat ze daarmee ook de gewone personenauto’s in gevaar brachten net als de omwaaibare bomen. Zelf heb ik -eerlijk gezegd- genoten van de tv-beelden van dappere weggebruikers die, met of zonder fiets, naar de overkant van de straat werden gesmeten. Met een vaart van boven de honderd!
Hoevinudie?
Sinds nieuwjaar heb ik op mijn bureau de nieuwe Loesje-dagkalende liggen. Elke dag een originele Loesje-‘spreuk’. Tot nu toe valt ze me niet mee. Soms snap ik ‘r niet en soms vind ik ‘r zouteloos. Zo had ze van de week: ‘Ook deze winter weet weer niet van wanten.’ Of zoiets. Hoevinudie?
