Moezel
Met genoegen zie ik het komende weekend tegemoet: met drie familieleden naar het Moezelgebied. Vorig jaar is ons dat zo goed bevallen dat we tot een herhaling besloten hebben. Het leuke ervan zit, denk ik, behalve in de wonderschone herfst die de natuur daar elk jaar te voorschijn tovert, in het verschil in karakter en belangstelling tussen ons vieren. We lijken de Van Rossems wel!
Wervershoof
Afgelopen zondag was ik bij het afscheid van een klasgenoot die bijna veertig jaar pastor was in Wervershoof. Ik ben in die gemeente geboren en voelde me geroepen om daar mee te maken hoe tegenwoordig zo’n afscheid verloopt. Wervershoof is vanouds een zeer katholiek dorp waar de hele gemeenschap nog met zulke gebeurtenissen meeleeft. Een stampvolle kerk, een optocht met bogen, fanfare en een open chevrolet, een hartelijke receptie met leuke speeches en een dankbare sfeer rondom een zeer gewaardeerde ‘voorganger’. Bovendien een heerlijke, zonnige oktoberzomerzondag. Vanaf 1951 waren we klasgenoten in de seminarieopleiding: hij kon beter voetballen dan ik, ik beter toneelspelen. Geen concurrenten maar vrienden voor het leven.
Spanbroek
Vorige week heb ik in Spanbroek een prima lezing meegemaakt over Luther. Voor een zeer geïnteresseerde groep bracht pastor Jan Verbruggen zijn levendig verhaal over de grote hervormer die vijfhonder jaar geleden zijn oproep deed de kerk radicaal vanuit een ander theologisch uitgangspunt te vernieuwen. Zelf mag ik binnenkort een voordracht houden over het driespan Adrianus VI – Erasmus – Luther en ik heb toestemming om voor Luther gebruik te maken van wat ik in Spanbroek gehoord heb. Mijn invalshoek zal nogal persoonlijk zijn: hoe kwam ik ertoe me voor deze historische grootheden bijzonder te interesseren?
Huizen om
Binnenkort gaat er bij ons aan de overkant een heel stel huizen tegen de grond. Die hebben hun tijd gehad en zullen worden vervangen door meer moderne en meer geriefelijker woningen met twee woonlagen. Als kind dacht ik dat een huis altijd bleef staan tenzij er brand uitbrak. Maar nu weet ik: Alles heeft zijn tijd. Wijzelf ook!
Hoevinudie?
Was het bij DWDD of bij Pauw? Iemand, een zgn. vogelkenner, liet drie keer hetzelfde vogelgeluid horen: fuut.. fuut… De eerste keer was zijn kommentaar: Dat is een fuut. De tweede keer: Dat is een papagaai die een fuut nadoet. De derde keer: Dat is een spreeuw, maar ik vergiste me en deed per ongeluk nog een keer de fuut!
