Beurt – Bijbel – Afscheid – IJspret – Hoevinudie?

Beurt – Bijbel – Afscheid – IJspret – Hoevinudie?

Beurt
Ja hoor, ik ben aan de beurt! Vanwege mijn leeftijd. Geboren 12 april 1938. Een gevorderde leeftijd is van een kant iets om dankbaar voor te zijn – je kunt meepraten over ‘de oorlog’! – maar daartegenover staat dat je bij de kwetsbaren hoort bij zo’n vaccinatie als we nu meemaken. Ik heb me keurig aangemeld voor de locatie Purmerend en zie nu met vertrouwen de prikken tegemoet. De eerste is in maart, de tweede in april. Wat toch een hoopvol perspectief: iedereen wordt uiteindelijk dit jaar nog gevaccineerd en dan hebben we corona eronder zoals we de pest en de pokken eronder hebben gekregen. Dank aan allen die daaraan meewerken en hebben meegewerkt.

Bijbel
Een van de dagelijkse oppeppers die ik mezelf in deze levensperiode geef naast de medicijnen van de dokter is mijn bijbellezing. Intussen meestal aan de hand van de Hebreeuwse tekst en met begeleiding van de dominee-taalkundige Piet van Midden die me leert dat je geen grote stukken moet doen maar korte fragmenten en die dan woord voor woord. Bovendien mag je het best oneens zijn met bepaalde opvattingen die in de bijbel voorkomen maar dat je meestal wel wat tegenkomt waar je verder over na kunt denken. Het prettige is dat de Bijbel hoofdzakelijk een vertelboek is en soms poëzie of wijsheden presenteert, maar gelukkig geen theoretische of hoogdravende beweringen waar je ’s morgens vroeg niet op zit te wachten. Het is eigenlijk geen moeilijk boek, maar je moet vaak wel door de woorden heen lezen omdat die afkomstig zijn uit een oude cultuur. Ik vind het jammer dat sommigen (velen) het boek in hun leven haast nooit hebben opengeslagen. Iets voor in de coronatijd?

Afscheid
Het zal wel normaal zijn en bij het leven horen, maar soms besef ik in een neerslachtige bui heel sterk dat er intussen meer mensen die ik kende gestorven zijn dan die nog leven en dat er nog maar een kleine groep van over is. En dat ik die overledenen echt mis omdat ik me vaak een positief contact herinner. Ik weet dan wel dat het waar is dat we in elkaars herinnering kunnen voortleven, maar dat is bij mij een schrale troost. Ik heb wel twee oppeppers bedacht: ‘Kijk wie er nog wel met je in leven zijn’ en ‘Gun jezelf alle tijd voor de herinneringen’. In je gedachten krijgen overledenen vaak een gouden randje en worden belevenissen meestal avonturen: prima, laat je daardoor opvrolijken.

IJspret
Het is al weer voorbij, maar we hebben het gehad: ijspret. Niet dat ik er zelf aan mee kon doen (leeftijd, ongemakkelijk been) maar de herinneringen kwamen boven en de televisiebeelden logen er meestal niet om. Typisch dat onder ‘íjspret’ meestal ook sneeuwpret wordt verstaan. Ik leid daar uit af dat ijs dominant is tegenover sneeuw, behalve bij Kerstmis. In het woordenboek vond ik dat ‘pret’ met ‘prat’ te maken heeft en dat dat ‘listig’ zou kunnen betekenen. Dan kan het dus zijn dat er bij ijspret oorspronkelijk een soort listig spel gespeeld werd met behulp van sneeuw. Een soort verstoppertje? De Eskimo’s zullen het wel weten.

Hoevinudie?
Pietje: Meester, kun je de Elfstedentocht ook lopen? Meester: Jij wel, Pietje!