Jan+
Afgelopen maandag hebben we in grote droefheid met een grote kring van familie en vrienden afscheid genomen van mijn broer JAN in ’t Zand (N.H.). Hij was mijn drie jaar jongere oudste broer van wie ik heel mijn leven plezier heb gehad. En velen met mij. Mijn vader bijvoorbeeld voor wie hij jarenlang een uitstekende medewerker ‘op de bouw’ is geweest, zijn vrouw Joke natuurlijk die in hem een uiterst toegewijde echtgenoot en kinderenvader heeft beleefd en zijn familie en vrienden die zich hem zullen blijven herinneren als meelevende, gezellige en humoristische levensdeelgenoot. Hij is een tijd ernstig ziek geweest met veel pijn, maar was dankbaar voor de verzorging en kon veel opbrengen als het om de zwarigheid van het leven ging. Ook als zussen en broers zullen we hem ernstig missen: hij maakte ons samenzijn altijd sfeervol en vertrouwd.
Kabinet Schoof
Nog steeds kan ik niet goed verkroppen dat de verkiezingen van onlangs hebben uitgewezen dat in Nederland een antilinkse meerderheid de lakens mag uitdelen. Hoe dat precies komt, is voor mij een verontrustend raadsel: er moet veel ontevredenheid en zelfzucht heersen bij mijn medebewoners van ons toch zo gezegend land. Wat me trouwens wel wat bemoedigt is dat tot nu toe de geplande personen en maatregelen meevallen: de schreeuwers vallen wat weg en de samenwerking met mensen uit alternatieve richting en deskundigheid wordt enigszins gezocht. Tot nu toe?
Klimaatcrisis
Gelukkig is het vandaag weer eens mooi weer. Volgens sommigen is dat haast niet meer mogelijk omdat onze hele aarde bedreigd wordt door algehele vergankelijkheid van alles wat groen is, door de overstroming van veel waterstromen en door de losgeslagenheid van de leefbare temperaturen. Nog afgezien van de vele bosbranden en de smelting van de ijsbergen. We beleven allerlei records, recentelijk: heetste maand, koudste maand. En dat in de lente. Ik durf dit soort zaken haast niet meer te relativeren en houd dus het mooi-in- de-tuin-zitten op een bankje in de zon maar voor me.
Voetbal
Deze vrijdag begint het Europees Kampioenschap Voetbal, deze keer in Duitsland. Je kunt zoiets het beste in dat land hebben: perfecte organisatie, gemakkelijke bereikbaarheid me O.V. voor toeristen en sportliefhebbers (meer trein dan vliegtuig), uitstekende tv-voorzieningen, geen grote politieke woelingen, het land zelf kan misschien kampioen worden enz. enz. Zelf ben ik van plan het programma via de tv uitgebreid te volgen, ik heb er in de komende rustige periode -nu anderen op vakantie gaan- alle tijd voor en het geeft me het idee dat ik op mijn intussen hoge leeftijd toch nog een beetje aan sport doe!!
Hoevinudie?
Nog eens eentje van het St. Gerarduskalendertje:
Het leven is net een Elfstedentocht:
veel klunen en aan het eind een kruisje!
