Corona
Bij wat we nu meemaken (de Corona-crisis), komen er bij mij drie andere rampen in herinnering die de hele maatschappij met ontzetting aangrepen: de Spaanse griep aan het begin van de twintigste eeuw (waarbij mijn grootouders drie van hun kinderen verloren), de oorlogsjaren (1940-1945) (waarbij mijn vader en moeder met bijna zes kinderen zich dapper moesten tonen) en de watersnoodramp van 1953 (waar vooral mijn moeder bij ons thuis van ondersteboven was omdat ze als kind die van 1916 in Waterland had meegemaakt). Alle drie kostten ze veel mensenlevens , wat ons eigen gezin gelukkig bespaard bleef. Wel kwam er een eind aan alle drie en zelfs een opleving erna. Zo probeer ik de moed erin te houden.
Dochters van Dordrecht
Vlak voor het losbreken van het corona-beest heeft onze familie nog een prachtige gebeurtenis meegemaakt: ons oudste nichtje, Saskia, dochter van onze Rotterdamse zus, heeft bij gelegenheid van de Wereldvrouwendag van dit jaar een door haar geschreven boek gepubliceerd en gepresenteerd dat als titel heeft ‘Dochters van Dordrecht’. Ze heeft er tweeëneenhalf jaar aan gewerkt en zich -ze woont in Dordt- verdiept in de betekenis van de vaak door (hun) mannen weggedrukte waarde van een reeks bijzondere vrouwen van haar woonstad. De burgemeester -die meteen beloofde dat bij zijn opvolging hij een voorkeur voor een vrouw zou uitbrengen na honderd mannelijke voorgangers- ontving in aanwezigheid van veel Dordtse vrouwen een eerste exemplaar en hield een zinvolle speech. Waarna Saskia vertelde wat zij op het spoor was gekomen en voorging in een tocht door de stad langs de huizen waar de ‘verdrukten’ hadden gewoond.
Lente?
Wat door geen corona kan worden aangetast, is de wisseling der seizoenen in de natuur. Een echte winter is inmiddels misschien iets van het verleden en een droge zomer een uitzondering door de algemene waterstijging, tot nu toe heeft de lente zich niet laten kisten. Mijn vruchtboompjes (niet: -bomen, ik heb geen boomgaard) zitten al weer volop in de knop, het gras is -sinds mijn staaroperaties?- groener dan ooit en in mijn Soekka hoeft bijna de verwarming niet meer aan omdat het vele glas royaal de zonnewarmte doorlaat. Wat wonderlijk zo’n tuinoverkapping: dan is het niet meer buiten of binnen, maar buiten én binnen tegelijk!
Boodschappen
Zojuist ben ik naar de supermarkt geweest om mijn wekelijkse boodschappen te halen. Ik dacht: ik ga om een uur of één, dan lijkt me het wachten in de wachtendenrij ter wille van het besmettingsgevaar het kortst vanwege de middagslaapjes. Maar wat bleek: het was er veel rustiger dan anders en de vakken waren volop gevuld. Iedereen kon zonder oponthoud naar binnen en de kass’s waren helemaal niet drukbezet. Ik vroeg me af hoe dat zo kon zijn. Bij mijn thuiskomst schoot me te binnen: Misschien door het online bestellen en laten bezorgen?
Hoevinudie?
Arthur Schopenhauer (1788-1860):
Het lot schudt de kaarten, maar wij zijn de spelers.
