Uitvaart
Het moet voor mijn collega’s een eigenaardige ervaring zijn voor te moeten gaan bij een lock-down-uitvaart. Als het een corona-slachtoffer betreft, is dat nog meer een aparte situatie dan als het gaat om een overledene die aan een ‘gewone ziekte’ bezweek, maar in beide gevallen sta je als pastor voor een opgave waarvoor je niet bent opgeleid en waarbij dus een extra invoelingsvermogen wordt gevraagd. Ik heb vorige week zo’n uitvaart meegemaakt: een beperkt aantal aanwezigen en die op afstand van elkaar geplaatst, geen koor, geen handenschuddend condoleren en een wonderlijk soort extra stilte in de afscheidsruimte. Toch was het een indrukwekkend gebeuren waarbij de stilte -en ook het gesproken woord- nog meer sprak dan anders bij een uitgeleide en de sfeer zelfs intenser was. Het lijkt wel of we in ‘het nieuwe normaal’ gevoeliger en authentieker zijn geworden.
Boekenkast
Het opnieuw inruimen van mijn boekenkast -waar ik in de nieuwe omstandigheden nu eindelijk aan toekom- vordert gestadig. Het is een boeiende ervaring: bij sommige boeken sta ik wat langer stil om de inhoud (die vaak tijdgebonden blijkt te zijn) of om de geschiedenis van hoe ik er aan kwam. Vaak staat er voorin een jaartal, een (gulden)prijs of de naam van een gulle gever, soms met een mooie wens. Ik ben er nog lang niet mee klaar, maar ‘bijbel’ en ‘liturgie’ heb ik rond: nu volgen ‘spiritualiteit’, ‘(kerk)geschiedenis’ en ‘literatuur’ (binnen- en buitenlandse).
Foto’s
Tussen de bedrijven door heb ik nog een andere klus onder handen: mijn fotoverzameling -die ik onlangs gechronologiseerd heb- voorzien van een op de achterkant geschreven identificatie: wie, waar, wanneer. Het valt me op dat je goed kunt zien of de fotograaf een originele en goed gevonden momentopname heeft gemaakt of dat hij/zij alleen nagedacht heeft (of niet!) over de opstelling en niet over het moment. Eén keer raden welke de leukste zijn…!
Groen
Onze tuin ligt er in deze dagen tussen Hemelvaart en Pinksteren -de IJsheiligen voorbij- prachtig bij. Het is de periode ‘Groen’: tussen voorbije voorjaarsbloemen en doorbrekende zomerstruiken. De eerste volle kleur-planten vertonen zich in al hun glorie: gele (thee)rozen’, rode stamroosjes, pioenen (witte eerder dan rode) en een struik met heerlijk ruikende tere roze bloempjes waar we de naam niet van weten. Zonder tuin is corona erger!
Hoevinudie?
Dagboek Anne Frank 19 maart 1944:
Anne (verliefd): Peter, als je hulp nodig hebt, zul je het dan aan mij zeggen?
Peter: Jij helpt mij toch altijd!
Anne: Waarmee dan?
Peter: Met je vrolijkheid!
