Driekoningen
Vandaag is het Driekoningen. Ik weet wel dat er officiëel een plechtig feest (‘epifanie’) achter deze gedenkdag zit dat vooral in de Oosterse Kerk wordt gevierd, maar ik heb het boek van pastoor Bik er nog eens op nageslagen en daar vond ik de ‘leuke’ en symbolische gebruiken uit de volkstraditie die er bij hoorden. Naast de namen (CMB) en de herkomst van de koningen en de taart-met-de-boon vond ik ook de betekenis van de geschenken: goud, wierook en mirre. Goud symboliseert ’topwaarde’, d.w.z.: de erkenning dat Jezus zelfs koningen te boven gaat. Wierook (‘wie’ is hier ‘gewijd’) betekent: geurende walm brandend zonder vlam maar opstijgend naar omhoog als een gebed, dus hier: erkenning dat Jezus een zoon Gods was. Vandaar dat bij de voorbeden in de liturgie wierook wordt gebrand om het gebed te laten opstijgen naar de Allerhoogste. En Mirre (van het Griekse Muron) staat voor: welriekend, als een traan druppelend plantensap (van de hagedoorn) dat werd gebruikt om een gestorven lichaam te balsemen als met een soort zalf van olie en parfum. Het is dus een eerbetoon aan sterfelijkheid van Jezus.
Het is maar dat u het weet!
2017
De jaarwisseling mocht ik weer doorbrengen bij mijn zus en zwager in ons geboortedorp. We vroegen ons af of het in de wereld wel goed zou gaan in het nieuwe jaar. Maar we werden bemoedigd door wat we buiten zagen: de walm van de rotjes werd overwonnen door de prachtige kleuren van het gevarieerde vuurwerk. Achter de wolken schijnt toch de zon!
Oren
Ik kan weer goed horen! Een tijdje terug zaten mijn oren verstopt en uitspuiten bij de huisarts hielp geen zier. En volgens de audicien zou ook een gehoorapparaat in mijn geval niets uithalen. Dus op naar de KNO-arts! Die constateerde dat ik teveel vocht had in mijn smalle oorbuizen en daardoor zelfs enige ontsteking. Ik kreeg een antibioticakuur voorgeschreven, maar met zeer weinig gedruppel en een strak regiem. Mijn oren moesten van binnen opdrogen en ik mocht ze bij het douchen niet wassen. Het resultaat was verbluffend: na een week kon ik weer horen als een pasgeboren kind. De wonderen zijn de wereld nog niet uit! Leve de medische wetenschap!
’t IJ
Volgende week ga ik een concert bijwonen in het Muziekgebouw aan ’t IJ. Ik ben daar nog nooit in geweest, terwijl ik de rest van de omgeving daar, zoals het geweldig mooi gerenoveerde Centraal Station en het EYE-gebouw aan de overkant toch al aardig heb verkend. Zelfs de Noord-Zuidlijn van de Metro houd ik (vanuit de bus Hoorn-Amsterdam) in de gaten. Maar nu dus het Muziekgebouw. Ik hoor dat de akoestiek prima is (goed dat mijn oren weer horen!), maar dat de architektuur tegenvalt. Zou het?
Hoevinudie?
De mysterium-‘mis’ van Herman Finkers, die op de televisie werd uitgezonden, viel bij mij niet erg in de smaak. Hij is wel erg onder de bedwelming van plechtigheid en heeft volgens mij een eenzijdige opvatting van liturgie. Ik zie hem liever als humorist en geef u graag een van zijn uitspraken mee:
‘Humor heeft ook zijn leuke kanten’.
