Familielijst – TV – Naar de kerk? – USA – Hoevinudie?

Familielijst – TV – Naar de kerk? – USA – Hoevinudie?

Familielijst
Behalve die van een nieuwe Bosatlas geef ik u nog een tip om de corona-isolatie te veraangenamen: maak een familie-adressenlijst, met of zonder mail- en telefoongegevens. Die kan altijd nog eens van pas komen in de toekomst, al is het maar met kerst of overlijden. Als je met zoiets bezig gaat, stuit je wel op allerlei probleempjes. Bijvoorbeeld: Hoe ver ga je met het vermelden van de stand van de actuele vormen van privérelaties? Vroeger was dat duidelijk: als je -al of niet voor de gemeente en/of de kerk- getrouwd was (geweest), werd de achternaam van de partner alleen bij de vrouw ingevoegd (bijvoorbeeld: Annie Weel-de Lange). Hier zat iets discriminerends in. Waarom niet bij de man? En waarom niet bij een homo- of lesbisch stel? Mijn voorstel is: bij alle paren een dubbele naam bij elke partner (bijvoorbeeld: Kees Pieterse-Jansen en Tineke Jansen-Pieterse, waarbij Tineke ook als eerste mag). Na een scheiding kan de toevoeging eventueel geschrapt en kunnen de kinderen kiezen.
Goed idee?

Televisie
Mijn televisie vertoonde de laatste tijd twee vervelende verschijnselen waar een vakman aan te pas moest komen. Deze wist één probleem op de lossen: de aankondiging dat het beeld over een aantal seconden zou uitvallen. Wat natuurlijk altijd gebeurde als er iets onmisbaars op komst was. Hij wist welke knop er de nek moest worden omgedraaid -ik niet- en klaar was Kees. Ja, zei hij, die is voor als u in slaap mocht vallen. Het tweede ‘probleem’ was een storend zoemgeluid, zelfs als ik de tv had uitgezet en naar cd-muziek wilde gaan luisteren. Daar kon de vakman, zei hij, niets aan doen: dat gaat over Ziggo en dan moet u van hen een ander tussentoestel krijgen of kopen. Eénentwintigste eeuw-ers zullen het misschien niet met mij eens zijn, maar ik vind dat de influencers het leven eerder ingewikkelder dan eenvoudiger hebben gemaakt, waardoor ik bijna ga terugverlangen naar het zwart-wit tijdperk. Ik ben van 1938, sorry!

Naar de kerk?
Als je vóór de corona -hopelijk ongedwongen- mee wilde doen aan een kerkgemeenschap, werd je elke zondag of zaterdagavond in een daarvoor bestemd gebouw verwacht. Daar is nu een onvermoede verandering in gekomen. Al eerder gingen sommige belangstellenden over op hun parochiekerkradio of een landelijke tv-kerkdienst -‘lekker bij een koppie koffie’ hoorde ik wel eens zeggen- maar echt contact en deelname kwamen er dan meestal niet van. Nu is er noodgedwongen een ommezwaai aan de gang, samengaand met een algemene afname van de behoefte aan kerkelijke bijeenkomsten. Bidden wordt meer privé of vervalt in de meeste levens. Ik ben nieuwsgierig hoe deze ontwikkeling zal uitpakken. Kunnen moderne communicatiemiddelen een vervanging van kerkgebouwen worden of is daar bij de meesten geen behoefte aan?

USA
Bij het koffiedrinken in de gemeenschappelijke keuken van ons huis komt vaak de Trump-kwestie aan de orde in verband met de komende verkiezingen in de USA. Vervalt Amerika tot het doorzetten van het geschreeuw en de sensatiezucht van de achterban van de huidige president en diens ontwijken en manipuleren van de feiten? Of komt de meerderheid tot bezinning en tot erkenning van de wetenschap boven de (onbetrouwbare) verbeelding? Wie heeft er recht op instemming en wie niet? Wie zoekt er naar verdieping en nuancering en verzet zich tegen de meeslepers in sensatieverhalen? Anders gezegd: Winnen de sociaal verantwoordelijken het van de bedriegers? En hoe zit dat bij onszelf?

Hoevinudie?
Wiskundige: Hoeveel is één plus één?
Filosoof: Dat hangt er vanaf hoeveel één is!