Feest
In een huis waar meerdere mensen wonen, zoals het onze, heb je zo nu en dan een feestje. Dat is zondag 21 juli bij ons het geval: mijn jongste broer en zijn vrouw vieren hun veertigjarig huwelijk met een tuinfeest. Hij is tevens de beheerder van ons Margriet-complex, maar de feestelijkheden zullen zich beperken tot een familiesamenkomst waarvoor ook de Amerikaanse familieleden van mijn schoonzus zullen overkomen. De bruidegom is wel een practicus -vandaar zijn functie-, maar ook nogal ‘beschouwelijk’ ingesteld. Hij verdiept zich graag in de geestelijke achtergrond van het leven en heeft daar nogal uitgesproken eigen opvattingen over, geïnspireerd door de reizen naar enkele oost-aziatische landen die hij vroeger heeft gemaakt. Hij ziet die als tegengesteld aan de Amerikaanse samenleving waarin zijn vrouw is grootgebracht en waar de jongste van zijn zoons zich intussen heeft gevestigd met vrouw en in het voorjaar daar geboren kind. Die zullen ook op het feestje aanwezig zijn. Wat een boeiende gebeurtenis voor het bruidspaar en een meelevende buurman-broer!
Tuin
Onze tuin is door de royale hoeveelheid regen van de laatste tijd in optima forma! De hortensia’s geven overvloedig veel blad en een rijkdom aan kleurvariaties en de vruchtboompjes zijn volop bezig de aanstaande oogst tot ontwikkeling te brengen. We hebben ook een groentengedeelte, maar het lijkt wel of de Hoornse grond daar niet zo geschikt voor is. Mijn vader zou dat begrepen hebben: stadsgrond levert hoogstens aan de toerist, niet aan de markt.
De spelen
De Olympische Spelen gaan al gauw beginnen: Paris s’éveille. Het is intussen al jaren geleden dat ik mijn laatste reis erheen heb gemaakt. Toch heb ik het idee dat ik de stad nog ken. Als ik er ergens zou worden gedropt, zou ik daar naar mijn idee best de weg weten. In Rome kun je de weg kwijtraken en uren zoeken hoe je je bestemming kunt terugvinden. Ik weet niet hoe het komt, maar in mijn geheugen zit een plattegrondskaartje van Parijs. Is die stad logischer gebouwd? Of komt het omdat ik er eerder in mijn jeugd was -de eerste keer als klein-seminarist al- en je dan alles gretiger opneemt? Ik ga aan de hand van de televisiebeelden proberen de locaties te herkennen en te weten waar ze zich bevinden. Maar, oh ja, het gaat natuurlijk om de sportprestaties!
Tora
Op zaterdag 12 oktober a.s. vindt er om 15 uur in De Rode Hoed (Keizersgracht 102 Amsterdam) een bijzondere bijeenkomst plaats. De presentatie door uitgeverij Skandalon van de nu voltooide prachtige vertaling in één boekdeel van de vijf eerste bijbelboeken, de zgn. Tora van Mozes, uit de Hebreeuwse grondtekst omgezet in goed gevonden Nederlands door Huub Oosterhuis en Alex van Heusden. Een topprestatie van grondig en origineel Nederlands en een eerbetoon aan vooral Huub Oosterhuis. Er is jaren aan gewerkt -er waren al eerder delen van gepubliceerd- en deze vertaling steekt die van Oussoren (van de Naardense Bijbel) naar de kroon vanwege het natuurlijke Nederlands. Bij het lezen van vooraf uitgekomen fragmenten kreeg ik tranen in mijn ogen.
Hoevinudie?
Dokter, ik vind het niet meer leuk naar school te gaan!
Nou, dan ga je toch niet!
Maar dan zit de klas zonder meester!
Nou en?
Dan kan er niet één van hen nog ooit leraar worden!
