Fruit
Het was zover. De herfst was vorige week onstuimig genoeg om onder de vogels in onze tuin te roepen dat de vruchtbomenoogst rijp genoeg was om dieven te verwelkomen. Sommige lieten het bij pikken en laten vallen, andere gingen er vandoor met stukken appel of peer. Mijn broer spoorde me aan ze voor te zijn en als ware eigenaar mijn rechtmatige oogst op tijd binnen te halen, eerst de peren, dan de appels, want die -overigens niet-bijbelse- volgorde wordt door moeder natuur ingegeven. De perenoogst viel (valt?) dit jaar tegen: mijn oude, trouwe conference bracht het tot maar negentien exemplaren en die waren nog enigszins misvormd ook. Brengt een oude vader of moeder -als het een boom is- minder mooie kinderen voort? De -nog jonge- appelboompjes compenseerden dat volop: prachtige, grote en kleurige bollen, die concurreerden wie er eerder aan de beurt zou zijn om verorberd te worden: hun levensdoel. Gelukkig heeft ons huis een kelder en een zus van me had het over moes en compôte. Zo maakt de een goed wat aan de ander ontbreekt. In de fruitwereld tenminste.
Prikken
Binnenkort is er weer alle gelegenheid injecties te gaan halen ter voorkoming van griep en/of covid. In onze Dante-groep, waarin een aantal artsen zitten, checkten we van de week of zij zelf ook aan de algemene oproep zouden voldoen. Jazeker, was de reactie, beter voorkomen dan ondergaan. Mijn moeder zei vroeger wel eens dat een goede griep goed was voor je gezondheid, een soort grote schoonmaak, een opknapbeurt. Ze was -gelukkig?- geen dokter en ik heb gelukkig al vele jaren geen griep gehad ook als ik niet was ingeënt. Maar ik herinner me wel uit mijn vroege jeugd dat ik het een rotziekte vond die ik alleen positief tegemoet zag omdat mijn oma, die naast ons woonde, je dan pannenkoeken kwam brengen om je te troosten. Griep is geen maagziekte, bleek dan. De prik tegen covid-ziekte, zeiden de Dantes, heeft een uitwerking van een jaar of vijf en covid is niet zo ernstig als corona. Dus die wou ik dit jaar maar overslaan. Tot me werd meegedeeld dat er twee familieleden van me lichte vormen ervan hadden opgelopen. Dan ga je er toch weer anders over denken!
Verkiezingen
Deze hele maand zullen de tv en alle kranten en tijdschriften -en niet te vergeten de gesprekken- bol staan vanwege de komende verkiezingen voor de Tweede Kamer. Bijna iedereen doet mee aan de zucht van verlichting inzake de afgelopen regeringsperiode(n). Veel geblaat en weinig wol. Tijd voor bezinning en daadwerkelijke aanpak, weg met polarisatie en wapperij. Meer inhoud, geen geleuter en elkaar vliegen afvangen, geen populisme, geen geschreeuw. Kortom: grote idealen: er is geld genoeg maar het wordt verkeerd besteed en verdeeld. Het lijkt gelukkig wel dat er iets van ‘samenwerking’ in de lucht hangt. Over de verkiezingsperiode heen? Ik help het hopen. Mijn stemwijzeruitslag verbaasde mij en was heel anders dan ik gedacht had.
Bril
Ja hoor, mijn nieuwe bril wordt algemeen goedgekeurd. Allereerst door mezelf: lezen gaat een stuk beter. Ik lees weer twee boeken tegelijk en de ondertiteling van de TV helpt me echt goed te volgen waar het daarboven over gaat. En kennelijk ook door anderen: lang niet iedereen valt de montuurwisseling op. En dat was juist mijn bedoeling omdat ik de nieuwe mode in de brillenwereld niet waardeer: soms bijna alleen glas, soms een overdreven opvallend montuur alsof het niet om de ogen gaat maar om wat ervoor staat. Wel heb ik even een complexje gehad doordat ik twijfelde of ik wel een normale neus had: ik moest steeds het ene glas op gelijke hoogte zetten als het andere en het montuur meer naar achteren duwen. Een goed gesprek en een (gratis) behandeling bij de opticien heeft me genezen.
Hoevinudie?
Het uitlezen van een boeiend boek is als afscheid nemen van een goede vriend.
Voltaire