Geukers
Vorige week vrijdag heb ik de uitvaart bijgewoond van mgr. Gé Geukers, de oud-‘regent’ van Hageveld en gepensioneerd vicaris-generaal van het bisdom Haarlem. Ik leerde hem kennen in 1955 toen hij de subregent Van Ruyven daar kwam vervangen (of verdringen?). Er moest bij het naderen van de jaren zestig een ander regiem worden gevestigd en Geukers had daar de capaciteiten voor: meer menselijkheid en meer aandacht voor de persoonlijke ontwikkeling van de (priester)studenten. Toen ikzelf er in 1965 leraar werd, hadden die ontwikkelingen zich er al krachtig doorgezet en bevorderde hij samen met vooral Dirk Dekker de modernisering van Hageveld tot uitmuntend college. Hijzelf ging daarna verder als bisdombestuurder, zeer gewaardeerd bij de gewone pastores maar in botsing met de later opgedrongen bisschoppen. Op zijn kist lag zijn overvolle agenda. Adieu, Gé!
Uitmarkt
Afgelopen zondag -prachtig weer!- was ik op de Amsterdamse Uitmarkt. Wat ons opviel was dat het culinaire ook daar intussen de boventoon voert: ‘hapjes en drankjes’ of ‘catering’ heet dat tegenwoordig. In alle variaties en voornamelijk afkomstig uit andere culturen. Wij -achtergeblevenen- namen poffertjes. We vonden het jammer dat er, net als op de televisie en in de kranten en tijdschriften, door het publiek en de ‘brengers’ meer aandacht aan eten en drinken wordt beteed dan aan het optreden van de diverse soorten (klein)kunstenaars. Of is koken en bakken ook kunst?
Appels en Peren
De r is in de maand! Gelukkig voorlopig zonder gevaar voor verkoudheid: hopelijk staat ons een zomerse herfst te wachten. Elke morgen zet ik mijn tuindeuren open en controleer ik de groei van mijn fruit. In deze periode wassen de vruchten elke nacht en dag. De peren zijn al haast volgroeid: ik tel er meer dan honderd. En de appels komen op kleur. Opmerkelijk vind ik dat de jonge appelboompjes al zulke flinke appels dragen. Ik dacht: hoe kleiner de boom, hoe kleiner de vrucht. Maar dat is niet zo.
Riolering
Er is bij ons iets bijzonder gaande: de riolering wordt vernieuwd. Onlangs stonden er na een fikse regenbui plassen op het voormalige kerkplein die niet goed wegliepen. (Tussen haakjes: Kunnen plassen staan en lopen?) Bij nader onderzoek bleek dat de riolering, bestaande uit verouderde gresbuizen, het liet afweten. Verstopt, verschoven en niet goed aangesloten. Zowel het voormalige kerkplein als de voormalige pastorie (ons huis!) zijn erop aangesloten. Dus moet er gemoderniseerd worden. Tegenwoordig gaat dat met PVC. Er moet gegraven worden om de nieuwe buizen ondergronds te krijgen: een heel karwei waar ik goedkeurend en instemmend -nog net niet met een dikke sigaar tussen m’n lippen- maar ook bewonderend bij sta te kijken. Vakmensen, daar moet je eerbied voor hebben!
Hoevinudie?
Afgelopen dinsdag mocht ik de uitvaart leiden van mevrouw Bep Kolder, overleden op 102-jarige leeftijd. Zij was in Hoorn veertig jaar lang een bekende en historische figuur: chef-bedienster in de FOKO. Dat was indertijd hét ontmoetingsrestaurant van jong verliefden. Veel (gelukkige?) relaties zijn bij haar op gang gekomen: ze wist zich te verplaatsen in de gevoelens van smoorverliefde, maar vaak wat schuchtere jongens en meisjes die na een film in Winston of Victoria bij haar een koffie/thee met gebak kwamen gebruiken. Uiteraard op kosten van de jongen! Ze was vriendelijk en practisch en wist prima raad in zulke situaties, terwijl ze zelf nooit aan een uitgewerkte relatie was toegekomen. In haast heel West-Friesland gaat er bij het woord Foko nog steeds een lichtje op. Dank zij Bep!
