Heerhugowaard ’t Kruis
Afgelopen zondag maakte ik in de kerk van ’t Kruis (Heerhugowaard), waar ik tot voor kort assisterend voorganger was, weer eens een feestelijke liturgieviering mee: pastor Henny Slot was vijftig jaar in het priesterambt en dirigent Luc Niekes veertig jaar in het dirigentschap van het gemengde koor. Terwijl in Amstelveen een roomse kerk in brand stond en elders veel katholieken zich schaamden over wat er vroeger met sommigen van hun geestelijken grondig misgegaan is, was de gemeenschap van ’t Kruis volop aanwezig om de twee jubilarissen toe te zingen. De volle kerk was intens betrokken bij de gebeden, de lezingen, de preek en de verdere eucharistieviering: het is daar kennelijk wel gelukt het parochieleven levend te houden, ook onder jongeren. Waarschijnlijk vooral door de inzet van de vele zich sociaal inzettende vrijwilligers, die op elkaar kunnen rekenen, ook buiten de inbreng van vastbenoemde pastores om.
Amsterdams Archief
Elk jaar gaan de deelnemers aan de Westfriese gespreksgroep waar ik lid van ben, het afgelopen seizoen besluiten met een ‘uitje’ naar een zinnige bestemming. Deze keer was dat afgelopen zaterdag een bezoek met rondleiding in het voormalige ‘paleis’ van de Nederlandsche Handelsmaatschappij aan de hoofdstedelijke (gedempte) Vijzelgracht, waar nu het Amsterdams Archief is ondergebracht. Eigenlijk een drieslag: de neo-architectuur, het voormalige bankgebeuren en het Archief van de hoofdstad vanaf de Middeleeuwen. We werden uitstekend ontvangen en deskundig begeleid door een boeiende gids. Men stelt er geïnteresseerd bezoek zeer op prijs en we gingen diep onder de indruk naar het restaurant waar we konden napraten en lekker eten!
Appels – Appelen
Mijn tuinperen zijn geplukt. De oogst was overvloedig. Wat een verschil: een geplukte kip of een geplukte peer. De laatste soort ligt nu te rijpen op de fruitschaal. Met het plukken van de appels hebben we gewacht: ze moeten nog wat bijkleuren in de zon van deze mooie en warme herfstdagen. Ik heb twee soorten: diepgroene (Granny Smith?) en grote roodhuidige (Elstar?). Wat een wonder dat zulke kleine jonge boompjes al zulke grote en zware vruchten kunnen dragen. Of is dat alleen dit jaar?
Hebreeuws
Intussen is hier bij mij in ‘het Anniezaaltje’ het nieuw seizoen van de Hebreeuwsgroep al begonnen. Daar doen een twaalftal theologen aan mee (met vier daarbuiten op afstand die ons volgen aan de hand van ons verslagje) die zonder enige haast de oorspronkelijke tekst van het zgn. Oude Testament uitpluizen en bespreken. Een van hen stuurde mij een door hem geschreven boeiend essay toe waarin hij het verschil uitlegde tussen exegese en hermeneutiek. Het eerste betreft de buitenkant van de tekst: de historische gegevens, de literaire vorm, de betekenis van de woorden volgens het woordenboek enz. Het tweede betreft de binnenkant: wat bedoelt de schrijver ons eigenlijk door de woorden heen mee te geven, wat is van toepassing in onze eigen levenservaring, wat de blijvende diepgang van de ons (door)gegeven tekst? Zoals een kunstzinnig schilderij ons aan kan spreken van zichzelf uit en wij hoogstens een gevoelige antenne kunnen opbrengen voor wat bij ons naar binnen wordt gebracht. Dat gebeurt er bij hermeneutiek. Ik moest bij het lezen denken aan een mooie peer (!): de buitenkant spreekt ons ook al aan en het vruchtvlees ook, maar het gaat er bij zo’n vrucht in wezen om dat in het klokhuis zaad gedragen en beschermd wordt zodat er vruchtbaarheid van kan komen. De kern maken we niet en zien we niet zomaar, die vinden we bij het openmaken. Zoiets? Ik zal mijn vergelijking nog wel aan de deskundigen moeten voorleggen!
Hoevinudie?
Kan er, als je ’s nachts droomt, iets uit je geheugen terugkomen wat je al lang vergeten was? En kan je dat dan soms na het wakker worden opschrijven? Mij gelukte dat van de week. Het was een Engelse limerick die zich vroeger in de kelder van mijn geheugen moet hebben verstopt, waarschijnlijk toen ik in de tweede klas van het seminarie mijn eerste lessen Engels kreeg van een door mij zeer gewaardeerde leraar, aan wiens lippen ik hing. Hier volgt de tekst, die ik terugvond bij Google:
A tutor who tooted the flute,
tried to teach two young tooters to toot.
Said the two to the tutor:
‘Is it harder to toot or
to tutor two tooters to toot?’
