Hongerwinter
Ik ben gelukkig weer eens aan een paar boeken toegekomen: De onlangs uitgekomen Brieven uit de hongerwinter van Nescio en de vorig jaar verschenen biografie van Ruud Lubbers ‘Een slag anders’. Het eerste is maar een klein boekje -zoals te verwachten was van de schrijver van De Uitvreter, Titaantjes en Dichtertje, het tweede is een dikke pil waarbij de weergave van de politieke ontwikkelingen van zijn tijd me niet zozeer interesseerden als de familieomstandigheden van de hoofdpersoon. Nescio’s stijl van schrijven is ook in dit oorlogsbrievenboekje weer heel eigen en de moeite waard om hem nooit te vergeten in de Nederlandse literatuurgeschiedenis, maar in dit geval boeide mij vooral zijn benadering van de ervaring van zijn gezin en familie in de periode 44-45: de hongerwinter van de Tweede Wereldoorlog in Nederland, waarvan ikzelf als kind, in herinnering en door verhalen en verwerking nog wat heb meegemaakt. Kom vanavond met verhalen…
Weg en tuin
Eindelijk is de nieuwe bestrating rond ons pand hier in Hoorn-Noord en de riolering daaronder geheel voltooid en worden de verdere werkzaamheden aan de Joh. Poststraat met het bijbehorende luidruchtige ongemak en de verkeersbeperkingen daarvan verder van ons huis voortgezet en afgewerkt. We hebben het tijdelijke ervan zonder al te veel klachten opgebracht, mede doordat intussen de mooie lentedagen aanbraken en de natuur goedmaakte wat het mensenwerk ons aan hindernissen aandeed. De weg om ons heen kan voorlopig weer jaren mee en de tuinen in onze buurt smachten nu naar regen om hun rijkdom aan geuren en kleuren volop te kunnen gaan vertonen. De vogels zijn druk in de weer om al het gebeuren mee te maken. April doet wat hij wil en dat maakt ons dit jaar extra nieuwsgierig.
Lubbers
Wat kan een mensenleven toch veel omvatten! De biografie van Lubbers bracht me tot de bewustwording daarvan. Er is natuurlijk wel een groot verschil tussen de langlevenden en de jonggestorvenen, maar de meesten van ons krijgen toch heel wat jaren waarin ze van alles meemaken door de wisselende omstandigheden waarin hun levenstijd verloopt. Vooral bij het ouder worden ga je beseffen dat jijzelf niet precies kunt bepalen wat je overkomt, al is de eigen invloed van sommigen misschien soms groot. Ieder heeft een apart levensverhaal waarvan misschien het meeste niet door anderen beseft wordt. Lubbers als jongen, Lubbers als minister, Lubbers als bejaarde: wat een verschil. En wie bepaalt wat? Van wie ben je eigenlijk? Boeiend, zulke boeken!
Pasen
Mijn geboortedag (12-04-1938) viel in de Goede Week: het was dat jaar Pasen op 17 april. Als ik jarig was, had ik altijd het gevoel dat mijn leven -net als de natuur in de lente- opnieuw begon. Er stond weer een jaar voor me klaar. Later leerde ik dat de geschiedenis ook verloopt in fasen, in perioden met steeds weer een nieuwe opzet. ‘Vroeger’ is voorbij en wordt door ‘Later’ opgevolgd. Er kwam altijd een andere tijd aan de beurt. De eerste tempel (van Salomo) werd verwoest en gevolgd door de ballingschap, de tweede (van Herodes) ook en bij de christenen vervangen door kerken met kruisbeelden. Dan maar zonder tempel?
En nu? Komt er een nieuwe wereld? Is er wat nieuws aan de beurt? Ieders leven eindigt, Gaat hét leven door?
Gaat hét leven door? Ook als wíj dood zijn?
Is er een nieuwe periode van de wereldgeschiedenis op komst? Een nieuwe tijd?
PASEN?
Hoevinudie?
De dag van vandaag ziet men pas goed bij het licht van morgen.
(R. Montalée)
