Jaarwisseling
Gelukkig lijkt de corona-verspreiding zich in Nederland nu wat te laten inperken. Je kunt dat monster niet vertrouwen, maar het laat zich -zegt men- langzamerhand zo intomen dat de ziekenhuizen niet meer zo vollopen. Zouden we al een beetje op een leefbare zomerperiode mogen rekenen? Waakzaamheid blijft geboden, maar dat er geen licht aan de horizon zal verschijnen, beschouw ik maar als onjuist doemdenken. We staan aan het begin van een Nieuw Jaar!
Papyrus
Van een van mijn broers -degene die zich terecht ‘schrijver’ mag noemen omdat hij dat zijn hele leven heeft gedaan- kreeg ik een boek cadeau waar ik heel blij mee ben. Een fijn geschenk om de verveling door te komen die deze corona-periode met zich meebrengt. De titel is kortweg ‘Papyrus’, maar het boekwerk (533 pagina’s!) is geheel gevuld met boeiende informatie over de geschiedenis van het verschijnsel ‘boek’ in de loop der eeuwen over de hele wereld in de achter ons liggende eeuwen. En dat in een vlotte en prettig leesbare stijl, zodat je als lezer vanzelf doorleest, doordat dat zo gemakkelijk gaat. Het heeft inhoudelijk twee delen: het eerste (en langste) concentreert zich op Alexandrië waar de grootste bibliotheek van de toenmalige wereld tot stand kwam onder invloed van Alexander de Grote en zijn Hellenisten (en de Joodse Bijbel in het Grieks werd vertaald) en het tweede heeft Rome als centrum en beschrijft de boekontwikkeling tot de uitvinding van de boekdrukkunst. Ik ben gewoon blij dat ik het boek nog niet uit heb en verheug me op de komende hoofdstukken.
Nieuwe Oecumene?
Bij velen van ons leeft er tegenwoordig een -vaak geheimgehouden- vraag: wat zal er na de corona overblijven van de kerken en wat voor vormgeving van geestelijk leven zal er -al is het maar voor enige tijd- tot bloei komen als het christendom zijn tijd gehad blijkt te hebben? Sommigen vinden: het christendom heeft nooit zijn tijd gehad want het sluit uit zichzelf aan bij de blijvende menselijke natuur en geschiedenis doordat het zich steeds aanpast aan de tijdsomstandigheden. De diepere bedoeling ervan zal zich weer uiten in een nieuwe culturele vormgeving als die aanbreekt. Hoe zal die dan zijn? Anders dan wij gewoon zijn, vermoed ik. Door de internationale betrokkenheid op elkaar via de nieuwe communicatiemiddelen zal de vormgeving in elke geval oecumenisch zijn. De verzuiling voorbij? Zullen de andere grote religies ermee ineensmelten? Ik ben nieuwsgierig en hoop er nog iets van mee te maken!
Münsterland
Afgelopen zondag kwam ik thuis van een korte vakantie in de omgeving van Münster. Tot op de laatste momenten zaten we in spanning of Duitsland zou zijn dichtgegooid wegens corona, maar gelukkig hebben we geen belemmeringen ondervonden. Wel strenge controle op gevaccineerd zijn en Q.R.. Niemand deed daar overigens moeilijk over. Duitsers zijn, denk ik, gehoorzamer dan Nederlanders. In Münsterland lag op de hogere heuvels sneeuw, maar de wegen waren prima berijdbaar en overdag was er volop zonneschijn: een prachtig landschap. We hadden een prima hotel met een uitstekende keuken. De lekkerste forel van mijn leven!!
(H)Adrianus VI
Dit jaar is het vijfhonderd jaar geleden dat (H)Adrianus Boeyensz. uit Utrecht als enige Nederlander ooit tot paus werd gekozen. Slechts een ruim jaar hield hij het vol. Hij was net als de tegenwoordige paus een uitzondering en moest het ambt zien te bevrijden uit de macht en de verwording van de wereldse luxepausen uit de Medici-familie. Dat is hem niet gelukt: zijn soberheid en vroomheid waren als de stem van een roepende in de woestijn binnen de Vaticaanse muren. Toeristen om hem te zien waren er toen nauwelijks in vergelijking met de massa’s die zich tegenwoordig op het St. Pietersplein verdringen. Maar hij was dan ook niet zo charismatisch en menslievend als de tegenwoordige en mislukte in zijn politiek tegen Luther en de Turkse Moslims. Zijn voorbeeld vond geen navolging en paste niet bij de Italiaanse mentaliteit. Luther miskende hem en Erasmus vermeed nader contact. Zie hierover mijn scriptie op deze site (www. Gerard Weel. nl). Ik spel zijn pausnaam Adrianus VI soms als Hadrianus (Sextus) omdat ik bij het schrijven daarvan uitging van het boek van de latere burgemeester van Utrecht Casparus Burmannus -een trotse Utrechtenaar!- die het indertijd deftig vond om mee te gaan met de gewoonte om Hollandse namen (Adriaan of Adrianus) te verlatijnsen: Hadrianus (zoals de Romeinse keizer!).
Rutte IV
Niet alleen een nieuw jaar, ook een nieuwe regering. Nieuw? We zullen zien. Ik vind het wel bewonderenswaardig dat er kennelijk vrouwen en mannen genoeg werden gevonden die in deze moeilijke tijd de zwaarte van zo’n ambt op zich wilden nemen. Daar zal wel ook persoonlijke ambitie achter zitten, maar gelukkig hoort dus niet iedereen bij de criticasters en schreeuwers die het laten bij zeggen (en dreigen) wat anderen moeten doen en zelf de last van de verantwoordelijke gezagsdraging ontwijken. Hoevinudie: Matig het eigen gelijk!
Hoevinudie?
Op een grafsteen:
VOORHEEN is niet VOORBIJ
(Anonymus)
