Oecumene – Droom – Weel – Odyssee – Hageveld revisited – Hoevinudie?

Oecumene – Droom – Weel – Odyssee – Hageveld revisited – Hoevinudie?

Oecumene
Volgende week reist paus Franciscus naar Israël en Jordanië. Samen met een hooggeplaatste rabbijn en een invloedrijke iman. Wat is het toch een godswonder dat we zo’n paus hebben! Vroeger dachten we dat dat kon gebeuren doordat de Heilige Geest zelf zelfs conservatieve kardinalen trotseerde bij een conclaaf. Nu ben je haast geneigd ze te bedanken voor hun voortreffelijke keuze! Wie had dat gedacht? Het heeft jaren geduurd voor ik weer eens een paus opvoerde in mijn preken als teken van instemming. Maar de laatste tijd is me dit al een paar keer overkomen. Zo zie je maar: ‘bij God is niets onmogelijk’ (Lucas 1,37) oftewel: ”t Kan verkeren’ (Bredero).

Droom
Ik weet niet of het komt doordat de examentijd is aangebroken op de middelbare scholen, maar ik heb de laatste tijd last van een nogal eens terugkerende droom: Ik zit aan een examentafeltje met een leeg wit papier voor me. De opgaven liggen ernaast en een goed schrijvende pen ontbreekt niet. Maar ik krijg geen woord op papier. Allerlei gedachten vliegen door mijn brein -en ik ben eigenlijk niet slecht in het vak dat aan de orde is- maar ik ben totaal niet in staat iets te produceren behalve paniekgevoelens en angstzweet. Gelukkig word ik wakker en ben ik terug in de werkelijkheid. Zou een psycholoog hier wat mee kunnen? Ik niet.

Weel
In Trouw (15-5-2014) stond een stukje van Ton den Boon over de betekenis van het woord ‘wiel’ of ‘weel’, dus over mijn familienaam. De varianten zijn: waal, weel, wiel en waai en de betekenis is: diepe plas of poel die vlak achter een dijk is ontstaan doordat water na een dijkdoorbraak door het breukgat kolkte. Men gebruikt er ook de woorden doorbraakkolk of kolkgat voor. Het woord ‘wiel’ in deze betekenis stamt uit de dertiende eeuw (‘waal’ zelfs uit de tiende) en komt van ‘wellen’ = opborrelen. Mijn voorouders van vaderskant hielden kennelijk -net als ik- van een flinke borrel!

Odyssee
Met onze Dante-groep zijn we intussen al aardig gevorderd in het boek van de boeiende ‘pelgrimsreis’ van Lord Byron: ‘De Omzwervingen van jonker Harold’, zo vernuftig vertaald door Ike Cialona. We hebben al besloten wat we erna gaan lezen: Homerus’ Odyssee. Want voor volwassen lezers kan dat een heel andere ervaring zijn dan die van vroeger op school. De vertaling van de Ilias door Patrick Lateur is ons prima bevallen en daarom zagen we uit naar de aangekondigde uitgave van diens Odyssee. Maar die laat op zich wachten en we willen graag binnenkort beginnen. Dus gezocht naar de geschiktste vertaling die beschikbaar is: die van M. A. Schwartz. Heruitgegeven in 2012. Prima tekst, maar tot mijn grote verbazing prijkt op de voorkant een niets verbloemende afbeelding van de naakte Odysseus die opduikt te midden van de naaktbadende Nausicaa-meisjes. Zo’n uitgave zou vroeger op Hageveld niet gekund hebben -nu wel?-, maar onze Dante-groep zal er des te gretiger gebruik van maken!

Hageveld revisited
Over Hageveld gesproken: eergisteren kreeg ik van daar uit een uitnodiging om op mijn ‘oude’ school, waar ik leerling en leraar ben geweest, in het komende schooljaar een bijdrage te leveren aan de lessen die daar zullen worden opgezet over het thema ‘Sprookjes en Mythen’. Het doet me nu al zeer veel deugd daar opnieuw te mogen vertoeven en het onderwerp maakt me alleen maar nóg gretiger. Ik weet wel: geestelijk vóóruitkijken is beter dan áchteruit, maar in dit geval ben ik in voor beide.

Hoevinudie?
Brutale journalist vraagt aan deftige, rijke dame: ‘Zou u een slaaf willen hebben?’
Zegt zij: ‘Neen, want die zijn zo zwart!’