Parijs
Voorafgaand aan de plaatsing van mijn eerste berichtjes op deze site in dit nieuwe jaar, kreeg ik een uitnodiging van de Gemeente Hoorn en de Hoornse Raad van Kerken om vanavond mee te doen aan een protestbijeenkomst bij ons stadhuis in verband met de afschuwelijke gebeurtenissen in Parijs. Ik zal niet gaan, ik ben verhinderd, maar ik leef wel mee. Wie had gedacht dat we in onze tijd nog weer terecht zouden komen in een situatie die terug doet denken aan Lepanto? Ook toen ging het om extremisme tussen groepen moslims en west-europeanen, waar Franciscus van Assisi in zijn tijd al doorheen probeerde te breken. Gelukkig hebben we sinds kort onze eigen (paus) Franciscus, maar ik denk niet dat die er veel aan kan doen. De meesten van ons willen niet uitdagen en niet radicaliseren maar op een andere manier contact zoeken. Je hebt nooit honderd procent gelijk, toch? Al blijft een geweer heel iets anders dan een spotprent.
Kerst en Jaarwisseling
Zoals ik u vorige keer vertelde, heb ik mijn kerst gedeeltelijk in de Stopera gevierd. Door op eerste kerstdag de opera La Bohème daar mee te maken. Ik moest me wel even aanpassen want het was niet bepaald een kerkdienst en ook geen spetterende showopera, maar een nogal ingehouden en rakende vertoning van de ontwikkelingsgang van half-volwassen artistiekelingen, die door de ervaring van het sterven van een geliefde/vriendin het echte leven binnenvallen. Ook Puccini’s prachtige muziek is enigszins terughoudend (als je dit van muziek kunt zeggen). Ik ben er nog verschillende dagen voor mezelf mee bezig geweest. Dat kwam ook omdat op een van de dagen erna een opgenomen weergave ervan te zien en te horen was op een van de tv-zenders. Een ervaring.
Met oud en nieuw was ik weer bij mijn zus en zwager in ons geboortedorp: die traditie houden in ere tot in lengte van dagen!
Trouwens: aan u allen een zo gelukkig mogelijk nieuwjaar gewenst!!
Loterij
Kort na Kerst werd ik opgebeld of ik mee wilde doen met de Postcodeloterij. Ik zei meteen nee, want ik houd niet van onverdiend geld -hoort u dat, heren graaiers?- en ik vind prijzen van een miljoen of meer nergens voor nodig. Daarna zag ik het programma over hoe het enige tijd geleden in Vrouwenpolder is gegaan, waar een hele straat in de prijzen viel. Wat een prachtig voorbeeld van hoe het ook kan: je leven niet overhoop gooien, solidariteit met elkaar en blij zijn met minder of geen geldzorgen. Dan ga je ervaren dat in het hebben van veel geld het echte geluk niet zit.
Lizzy van Leeuwen
Als het even kan, kijk ik op een vrije zondag naar Buitenhof. En soms lukt het me om ook het daaraan voorafgaande boekenprogramma van Wim Brands te volgen. Gelukkig wordt dat trouwens verderop in de week herhaald. Ik heb grote bewondering voor hoe die Wim dat doet: hij geeft je echt een idee van het (met de schrijver ervan) besproken boek zonder dat je het gevoel krijgt: ik hoef het niet te kopen. Deze keer ging het over ‘De Volcontinu’ van Philip Snijder en over ‘De Hanebalken’ van Lizzy van Leeuwen. Met deze laatste heb ik persoonlijk kennisgemaakt toen ze onderzoek deed voor haar onderwerp: zelfmoord onder agrariërs. Ze was hier in West-Friesland gestuit op een zekere tegenwerking en noemde dat ’taboe’. Ze vroeg of ik er wat van wist. Ook ik hield de zaak wat af, want ik kan me voorstellen dat mensen die zoiets van nabij hebben meegemaakt -gelukkig hoor ik daar zelf niet bij- het voor de verwerking niet zinvol vinden ermee in de openbaarheid te treden. Dat is geen taboe maar dat is respect voor privacy en misschien angst voor herleving van het verdriet. Zij dacht eerder aan schaamte, omdat het misschien vaak samenhangt met het niet kunnen bolwerken van een bedrijf. Ook in het programma bij Brands vond ik haar niet erg fijngevoelig. Maar misschien krijg ik bij het lezen van haar boek een andere indruk en helpt ze er juist door mee zo’n gebeuren te verwerken.
Scriptie XXIII
Binnenkort zal ik weer eens een artikeltje van mijn hand op deze site zetten. Scriptie XXIII, over de Nederlandse Bijbelvertalingen vanuit de Vulgaat. Ik heb daar het een en ander over uitgezocht naar aanleiding van een vraag van een van mijn medeleerlingen in de Hebreeuwsgroep. Die kende de Willibrordvertaling maar wilde weten of er vóór de uitgave daarvan in Roomse kring uitgaven waren geweest die niet op de later ontdekte grondteksten, maar meer op de Latijnse Vulgata-vertaling teruggingen. Misschien een vraag voor deskundigen, maar wie weet zijn er onder u die hier ook wat meer van willen weten. Ikzelf vond het een boeiend onderwerp.: historie, bijbel en talen: wat wil je nog meer?
Hoevinudie?
Deze keer niet een grapje maar een denkertje.
In Prediker 9, 4 staat: Beter een levende hond dan een dode leeuw. Zegt iemand in de bijbelklas: ‘Ik vind het omgekeerde!’.
