Politiek
De verkiezingsstrijd gaat nu ook in Nederland losbreken. Wat mij al langere tijd opvalt in de gesprekken op tv daarover is dat er tegenwoordig zoveel afhangt van hoe mooi en hoe handig een politicus of politica overkomt in de media. Zowel zijn/haar uiterlijk als zijn/haar spreekhandigheid tellen vaak meer mee dan de inhoud van wat er gezegd wordt. Een stotterende lelijkerd -zoals Socrates- maakt geen kans. Was dat vroeger ook al zo?
Winter?
Elk jaar -en het lijkt wel erger te worden- zit ik weer met de onzekerheid of ik in de winterperiode de plaatsen waar ik moet zijn zonder problemen met de auto kan bereiken. Ik ben dan benauwd voor gladheid, een niet-startende motor, dichtbevroren ruiten enzovoorts. Maar ook deze winter blijkt die angst weer onterecht. We mazzalen er gelukkig opnieuw doorheen. Of komt er nog wat in februari?
Bostridge en Drake
Ik was dus voor het eerst in het Muziekgebouw aan ’t IJ. Het was die dag bitterkoud en winderig, dus lopen van het CS naar de concertzaal was een stevige Winterreise. De zaal is akoestisch een succes maar heeft architectonisch weinig te bieden. Het concert zelf was -ook volgens de kranten- een hoogtepunt. Ian Bostridge, tenor, en Julius Drake, pianist, brachten de muziek (vooral Britten-liederen) bij je binnen omdat ze ook bij henzelf van binnen kwam. Bostridge zingt met zijn hele lange lijf van top tot teen en beleeft elk woord en elke noot. Prachtig. Ik heb genoten.
Letten
Als je kamers verhuurt, beleef je nog eens wat! Op het ogenblik heb ik -tijdelijk!- twee Letten (=broers uit Letland) in huis. Ze proberen in Holland een carrière op te bouwen. De een zoekt het in de Verzekeringswereld en is gericht op de EU, de ander in de Diplomatie, speciaal gericht op Rusland. Jonge ondernemende mannen die binnenkort naar Letland teruggaan met wat ze hier geleerd hebben. Zij trots, wij trots.
Hoevinudie?
Eén letter kan een groot verschil maken. Ik kreeg van een bijbellezer een vraag over de juiste vertaling van Johannes 1,5. De Statenvertaling heeft: De duisternis heeft het licht niet begrepen. De Nieuwe Vertaling van 1946: niet gegrepen. Betekende ‘begrijpen’ vroeger iets anders dan ‘met je verstand doorhebben’?
Zulke vraagjes vind ik taalkundig interessant. En inderdaad: bij nader onderzoek -leuk op een saaie ochtend- bleek de oude betekenis van ‘begrijpen’ iets in te houden van ‘bij de lurven grijpen, overmeesteren, eronder brengen’. En dus is ‘gegrepen’ juister en heeft de duisternis het licht niet overwonnen. Mooie gedachte bij het lengen der dagen!
