Sinterklaas
Door omstandigheden kon ik dit jaar niet veel doen aan het heerlijk avondje van de goede sint. Misschien een goede reactie op het nieuws over die niet zo goede sint die niet uit Spanje kwam maar uit Polen. Wel ben ik gaan nadenken over de vraag of de sinterklaastraditie meekan naar de nieuwe tijd die we tegemoet gaan, nu we in de maatschappij die ons omringt enigszins een omslag meemaken van de dominantie van de rationaliteit naar die van de emotionaliteit. De kleur van Zwarte Piet leidt tot felle agressie, de houding van een voetbalcoach tegenover zijn spelers lijkt uit te lopen op sentimentaliteit en de controle op jongeren in de klas moet worden omgezet in vriendschappelijkheid. In het grote boek van Sint alleen maar pluimen en in de zak van Piet enkel zoetigheid? Ik ben nog niet zover!
Delft
Mijn levenslust werd gelukkig deze week flink opgekrikt door een volledig onverwachte uitnodiging. Een van mijn goede vrienden vroeg me of ik zijn neef wilde helpen. Die had in zijn woonplaats Delft als glazenier de kans gekregen om de glas-in-lood-ramen te renoveren van de Hippolytuskapel aldaar en die een nieuwe artistieke en religieuze uitstraling mee te geven. Of ik hem kon voorzien van enige achtergrond vooral over de heilige Hippolytus en de betekenis van kleuren in de katholieke hagiografie. Zoiets is wel een taartje naar mijn aardje en ik ben er dus flink mee bezig geweest. Het bleek dat ik in mijn boekenkast (en bij Google!) aardig wat gegevens over deze beide onderwerpen kon vinden. Misschien kan ik de lijst van ‘scripties’ op deze site met mijn bevindingen nog eens aanvullen voor de geïnteresseerden. ‘Hippolytuskapel in Delft, ramen, kleuren en symbolen’.
Fia
Een van de redenen van mijn terughoudendheid bij de sinterklaasavondviering van dit jaar was een zeer droevige: het overlijden van een mij zeer dierbare nicht, Fia uit Den Helder. Ze had een, ook in onze familiekring, sterke uitstraling door haar zorgzaamheid, meeleven en belangstelling. Naast het wegvallen dit jaar van twee zussen was dit een zeer gevoelig verlies. Ik weet wel: op mijn leeftijd staat zoiets op het programma des levens, maar terwijl je daar in je jeugd nauwelijks besef van hebt, kom je er in je pensioenjaren achter dat er een keer echt een einde komt aan je leven in je geliefdenkring. Fia, rust in vrede.
Bijbelse boeken
Soms heb ik de neiging u in deze site-rubriek een boek aan te bevelen dat bij mij erg is aangeslagen. Zelfs bij een krantenartikel of een tijdschriftbijdrage overkomt me dat nogal eens. Maar ik ben daar bewust terughoudend in: een ander kan wel eens een heel andere interesse of een heel andere levensfase hebben als ik. Ik krijg zelf ook wel tips opgedrongen, maar nogal eens kom ik er al lezend achter dat de goedwillende adviseur de plank heeft misgeslagen. Toch waag ik het deze keer u een boek aan te bevelen. Het werd mij spontaan uitgeleend door een vertrouwd gespreksgroepslid die mij iets had horen zeggen wat hem op het idee bracht mij het boek aan te reiken. Wel, hij sloeg de plank geenszins mis; ik ben hem zeer dankbaar. Het betreft het boek ‘Jezus, een biografie’ van Lambert J. Giebels, in 2004 uitgegeven bij uitgeverij Bert Bakker in Amsterdam (ISBN 90 351 2631 9). Zeer leesbaar geschreven en uiterst informatief betreffende de historische, wetenschappelijk verantwoord onderzochte levensloop van de man van Nazareth, aan wie het christendom zijn oorsprong ontleent. Mij heeft het de ogen geopend.
Hoevinudie?
‘Als je je taalgevoel wilt verknoeien, moet je de tegenwoordige krantenkoppen lezen’.
