Werelddierendag: Soort zoekt soort!
Afgelopen donderdag was het ‘Werelddierendag’. Haast iedere mens heeft wel een lievelingssoort onder de dieren. Ik ben gek op de tortels in mijn tuin. Maar al zijn wij tot op grote hoogte zelf ook dieren, vogel’liefde’ haalt het natuurlijk niet bij menselijke partnerliefde. Wel kunnen vogels wel degelijk elkaars partners zijn. Soort zoekt soort. Adam echter is pas gelukkig als hij als passende (=gelijkwaardige) hulp Eva heeft gekregen. De dieren moeten zij beheren en -voorzover mogelijk- beheersen, maar met elkaar mogen zij proberen een wederzijdse eenheid te vormen omdat ze oorspronkelijk ‘uit elkaar getrokken’ zijn. Daardoor willen en kunnen ze elkaar herstellen en genezen, helpen en steunen door eenwording, geestelijk en lichamelijk. Vraag op Dierendag: Hoever kunnen dieren daarin komen?
Ian Bostridge
Eindelijk ben ik weer eens naar een topmuziekgebeuren geweest: Ian Bostridge in het Muziekgebouw aan ’t Y. Schumann en Liszt (met aan de piano Saskia Giorgini). Behalve een muzikale was het ook een dramaturgische beleving: met zo weinig fysieke middelen zulke diepgaande emoties tot uitdrukking brengen en oproepen, niet alleen door stem maar ook door houding en simpele gebaren. Ook het programma was van Bostridge zelf uitgegaan: Liszt als gangmaker en uitwerker van Schumann. Daar was haast nog niemand mee bezig geweest. Een bijdrage dus aan de muziekgeschiedenis.
Engel van Hoorn
In Hoorn komen (net als elders) tegenwoordig allerlei alternatieve uitingen van moderne kerkbeleving op. Het oude kerkmodel heeft zijn tijd gehad. Oecumene en persoonlijke, soms gemeenschappelijke, verdieping zijn vanzelfsprekend geworden. Ik was aanwezig bij de eerste seizoensmiddag van ‘De Engel van Hoorn’. Op zondagmiddag tussen twee en vier worden daar in Dijk en Duin bijeenkomsten gehouden over het jaarthema ‘Kan het ook anders?’. Men houdt er een aantal korte inleidingen -meestel in gespreksvorm met de gangmaker ds. Rudolf Kooiman- om de aanwezigen aan te zetten tot het stellen van vragen en tot discussiëren, afgewisseld met korte muziekmomenten en voordrachten zoals columns. Een zinnige besteding van de zondagmiddag, gratis toegankelijk. De volgende keer (zondag 21 oktober) gaat het over ‘De ene taal is de andere niet…’
Oecumene: Visser ’t Hooft
Toevallig vond en kocht ik (tweedehands) de Memoires van Dr. W. Visser ’t Hooft (1900-1985), de grote man van de Oecumenische Beweging en de Wereldraad van Kerken. Ik had het lezen ervan net achter de rug toen ik een uitnodiging kreeg voor een studiedag op de VU in Amsterdam naar aanleiding van de kortgeleden uitgekomen biografie over hem van Jurjen Zeilstra. Ik erheen en daar overkwam me een zware maar boeiende dag over deze topfiguur in de Oecumene. Het betekende voor mij een schokervaring: die beweging bleek een tijdelijk veschijnsel te zijn geweest en is nu in zekere zin gedateerd. Het waren dan ook bijna allemaal grijze dames en heren (vooral uit de protestantse kerken) die er voor waren opgekomen. Oecumene is vanzelfsprekend geworden, tenminste in West-Europa. Iets van de voorbije tijd. Kerken (gemeentes en parochies) hebben tegenwoordig wat anders aan hun hoofd, bijvoorbeeld: secularisering. Het was voor mij een vreemde ervaring: waar ik me vroeger -met velen- druk om maakte en voor inzette, is nu uit de tijd. In zekere zin gelukkig: de verzuiling overwonnen! Maar toch…
Linz am Rhein
Komende woensdag heb ik weer eens herfstvakantie! Deze keer in Linz am Rhein. Ik dacht altijd dat Linz in Oostenrijk lag, maar hier moet er dus inderdaad ‘am Rhein’ bij om niet ergens verkeerd terecht te komen. Het ligt niet ver van Bonn en van de Moezel. Dat zijn de twee bestemmingen die we in elk geval gaan ‘doen’: de ene voor Beethoven en de vroegere Bundespolitik, de andere voor de dit jaar extra veelbelovende herfstnatuur. Even iets heel anders dus. Dat heeft een mens soms nodig.
Hoevinudie?
Kom ik van de week bij een glasinleverbak. Staat daar een mevrouw die probeert een ronde goudviskom naar binnen te wurmen. Die is net iets te groot. Ik kijk ernaar en zij zegt: ‘Het lukt niet, wil u hem soms hebben?’. Ik zeg: ‘Maar daar hoort een goudvis in!” Zegt zij: ‘Het is vandaag dierendag!’.
Ik heb hem nog in de laadbak van mijn auto liggen.