Toos
Het is in het kader van deze nieuwsrubriek natuurlijk onmogelijk steeds aandacht te besteden aan alle uitvaarten waar ik bij betrokken word. Maar deze keer maak ik een uitzondering. Vorige week zaterdag was hier in onze dierbare ex-Engelbewaarderskerk de afscheidsdienst van Toos Meester-Neefjes, de zondag ervoor volkomen onverwachts plotseling overleden. Voor haar man Jan en haar (klein)kinderen natuurlijk het ergste, maar voor ons als parochiegemeenschap ook een harde klap. Toos was een mensenmens, zowel in vriendschap als in haar functie als onderwijzeres. Lectrice, voorzitster KVG, propagandiste van de gymclub en nog veel meer. En een gezellige reisgenote toen we naar bijbelse landen gingen met een hele Engelbewaardersclub. Die zullen we nu echt missen. Moge zij rusten in vrede! Jan, houd je goed!
Meitak
Op 1 mei wachtten in de Middeleeuwen de jonge ‘vrouwkens’ op de mei(en)tak van hun verliefde. Mijn vrouwken, dat als stenen beeld hoog tegen mijn tuinmuur staat, klaar om bloemen te plukken (voor Maria!), ben ik op de eerste meiendag straal vergeten. Elke keer als ik nu onder haar door loop, voel ik haar priemende ogen! Hier volgt het bekende smoezen-liedje:
Vr.: Schoon lieveken, waar waarde gij den eersten meiennacht
dat gij mij niet een meitak bracht?
M.: Den eersten meiennacht, schoon lief, toen was ik ziek,
schoon lief, toen kon ik van mijn beddeken niet!
Vr.: Schoon lieveken, waar waarde gij den tweeden meiennacht
dat gij mij niet een meitak bracht?
M.: De tweeden meiennacht zocht ik een egelantier:
schoon lieveken, sta op, want uwen mei is hier!
Vr.: Ik sta er toch voorwaar voor uwen mei niet op,
noch en zal ik er mijn vensterken ontsluiten!
Uw mei die komt te laat, plant vrij hem op de straat,
schoon lieveken, plant vrij uw mei daarbuiten!
Koud-Warm
Het is hier in onze tuin weer een lust voor onze ogen: overal bloesems, kleur, jong leven en intussen volop zonneschijn. Dat werd tijd, want volgens experts hebben de vruchtbomen al ernstig geleden door het wegens de kou wegblijven van de bijen die de bloesems moeten bevruchten, nou ja: bestuiven. Gelukkig ben ik geen Zwaagse tuinder die van de peren en de pruimen moet leven.
Kastje mezenloos
In mijn mezenkastje, dat ik via mijn computerscherm van binnen kan bekijken, heeft zich een drama afgespeeld. Van de zeven eitjes waren er vijf uitgekomen. En ma mees was eerst druk in de weer. Pa mees, die flierefluiter, heb ik nergens kunnen bekennen. Maar zo ineens kwam de moedermees met haar wormpjes terug op een volkomen leeg nest. Ze wroette alle kanten op, maar vond niets meer terug van haar kroost. Hoe kan zoiets bestaan? Zou pa mees er iets mee te maken hebben? Of kan een ander dier ze hebben verplaatst, gestolen, verorberd of uit wraak in een koekoeksnest hebben gedeponeerd? Maar hoe komt zo’n beest door het gaatje? De natuur heeft haar geheimen!
Gedenkdagen
De afgelopen week was het er druk van: Koningsdag – Stille Tocht – Bevrijdingsdag – Hemelvaart. Veel mensen deden daar gelukkig aan mee. Want de lente is er niet alleen om in de zon te zitten, maar ook om in elk geval aan iets van dat alles mee te doen. Het gaat niet alleen om ontspanning maar ook om bezinning. En er komt nog meer: PSV Kampioen en Pinksteren! Voor mij waren er twee hoogtepunten: mijn toespraakje bij de Dodenherdenking op 4 mei bij het monument in Hoorn en een bezoek op Hemelvaartsdag aan ‘Klein Keukenhof’ in Anna Paulowna. Mijn speechje kwam -volgens mij en anderen- goed over en in de tulpentuin stond ik verbaasd van de uitgebreide en prachtige variatie. Echt een aanrader!
Hoevinudie?
Zegt zij: Wat ben je toch lief!
Zegt hij: Heb je het tegen mij?
