Warm
De laatste tijd raak ik er steeds meer van overtuigd dat een mens als hij of zij mocht kiezen wat haar/zijn geboorteplaats zou worden, hij/zij terecht zou kiezen voor ‘West Friesland’!! Het klimaat is er door de ligging tussen zee en meer veel vaker aangenaam dan in het oosten of zuiden: in de zomer minder warm (heet) en ‘s winters schaatskoupolderwater genoeg en weinig verkeersonveilige sneeuw. Goede treinverbinding met Amsterdam en mooie afwisseling tussen dorpen en agrarisch land. Terwijl het weerbericht deze week de rest van het land waarschuwde voor oververhitting, was het hier niet boven de dertig graden met tuinzitweer en zo nu en dan een flinke plensbui voor de bomen, planten en bloemen. Wat wil je nog meer?
Asielwet
Nog een voordeel van onze omgeving hier: een zekere gastvrijheid. Als een ander geholpen moet worden, kun je op Westfriezen rekenen: die vinden meestal wel een plekje waar je terecht kunt, is het niet voor behuizing dan wel voor buurtzorg of een praktische klus. De instemming met ‘de strengste asielwet ooit’ kwam dan ook niet uit ons gebied, al weten wij natuurlijk ook wel dat je geen ijzer met handen kunt breken. Naastenliefde is geen luxe maar soms plicht.
Wordingsproces
Mijn Huilend glas
Ik ben toe aan een nieuwe bril. Even naar de opticiën, dacht ik. Dat viel tegen, maar ik heb er heel wat van geleerd. Ik werd grondig gecontroleerd maar verwezen naar de oogartsen van het oftalmologisch centrum hier in Hoorn. Voor je daar welkom bent moet je eerst een verwijzing van je huisarts hebben en een foto laten maken en een afspraak krijgen op de lange wachtlijst. Steeds op een ander adres. ‘Want u hebt een huilend glas’ sprak de opticiën, ‘en uw ogen moeten geconvergeerd worden’. Vaktaal, in zat in een apart circuit.
Laat ik nu precies in die dagen op de tv een programma tegenkomen dat ‘Geheimen van het museum’ heette en waarin ‘Huilend Glas’ aan de orde kwam. Mede via Google kwam ik er heel wat over te weten. Glas heeft een inwendige verwering, die ook ‘ziek’of ‘instabiel’ (of ‘onstabiel’), maar meestal ‘huilend’ wordt genoemd omdat er een soort druppeling in plaatsvindt, waardoor het van binnen vervuild wordt. Glas leeft! Poetsen helpt dan niet meer: de slijtage zit van binnen! Zoiets kan zich ook voordoen in (edel)stenen of natuursteen. En ook in antiek glaswerk.
Ik herinnerde me dat ik mijn Rotterdamse zus ooit twee antieke borrelglaasjes cadeau had gedaan die we op een Tefaf-tentoonstelling in Maastricht hadden gezien en die daar warempel betaalbaar te koop stonden. Toen we later een deskundige vroegen hoe ze zo redelijk geprijsd hadden kunnen zijn, zei die: ‘Ze huilden waarschijnlijk’. Weer wat geleerd!
Hortensia’s
Vroeger had ik een hekel aan hortensia’s. We hadden buren die in hun tuin behalve een geit en een konijnenhok alleen gras, duizendschonen en hortensia’s hadden staan. Als ik met mijn vader daar langs liep, zei die altijd: ‘arme luisplanten’! In de kerk stonden rondom het Mariabeeld -vooral in de meimaand- hortensia’s. ‘Zuinige pastoor’ zei mijn moeder, wij hebben margrieten en pioenen! Op het seminarie leerde ik dat ‘hortus’ in het Latijn tuin betekent en terecht van de tweede declinatie is en niet zoals poeta van de eerste!
De tijden veranderen! Overal om mij heen bloeien in haast alle tuinen -ook die van ons- volop Hortensia’s!! En ja hoor, ik vind ze intussen prachtig. Dat komt natuurlijk ook door de zaadveredeling die de wonderlijkste kleuren heeft doen ontwaken en de grote variatie aan bloem(bol)vorming heeft gecreëerd. Ik geniet ervan.
Hoevinudie?
Een onvervuld verlangen hoeft geen vervuld leven in de weg te staan
(kalendertje)
